حکمت 290 نهج البلاغه
پنجشنبه, ۹ فروردين ۱۳۹۷، ۰۴:۵۴ ب.ظ
حکمت : لَو لَم یَتَوَعَّدِ اللهُ سُبحانَهُ عَلَی مَعصیَتِه - لَکَان یَجِبُ الا یُعصَی شُکراً لِنِعَمِه
ترجمه : اگر حتی خداوند ، بندگانش را ، از نافرمانی کردن و گناه ورزیدن نترسانیده بود ، بازهم واجب بود که انسان ، مرتکب هیچ گناهی نشود ، تا به این وسیله ، در برابر نعمت های او ، سپاس گزاری کرده باشد.
شرح : کسی که گناه می کند و فرمان خداوند را به جای نمی آورد ، در حقیقت ، نعمت هایی را که خداوند به او داده است تباه می کند.
به روزرسانی می شود ...
- ۹۷/۰۱/۰۹