صلح امام حسن (ع) ، تسلیم یا تغییر در ساختار مبارزه

قلم عدل ( مبارزات تشکیلاتی و نهان امام حسن )

لطفا قبل از خواندن متن زیر بر روی لینک بالا کلیک کرده و عکس نوشته آن را که مربوط به صلح امام حسن (ع) است را ببینید.

 

جدای از بحث تحمیل صلح به امام حسن (ع) که به نوعی حاصل از نبود یاور و ناصر درست و حسابی برای امام است بحث دیگری حائز اهمیت است آن هم اینکه آیا امام با پذیرش صلح در مقابل معاویه سر تعظیم فرود آورده و تسلیم شدند؟ یا اندکی پس از صلح در کنار برخی از بزرگان شیعه همانند سلیمان صرد خزاعی و همدانی شالوده اولین حزب سیاسی شیعه را می چینند که هدفش مبارزه پنهانی با حکومت های طاغوت هر زمان برای به حکومت رساندن اهل بیت است. در دوران کنونی درست این است که ما مشابه امامان معصوممان که کوچک ترین کارشان حجت است عمل کنیم اما آیا بعضی که امروز دم از صلح می زنند همه آنچه امام حسن (ع) انجام دادند را بدان عمل خواهند کرد و یا صرفا به وسیله بیان کلیتی از صلح افکار عمومی را فریب داده و به سوی مذاکره و صلح سوق می دهند و نهایتا به اهداف سوء خود دست پیدا خواهند کرد. اینجا دیگر بحث تحمیل نیست ، بحث نبود توان داخلی نیست و همانطور که مقام معظم رهبری فرمودند علاج مشکلات در داخل کشور است و حتی بحث از مبارزه نهانی نیست و یک عده صرفا میخواهند با تسلیم در برابر دشمن ضربه ای دیگر را بر پیکره نظام وارد کنند. نگاهشان به کدخداست و علاج مشکلات را از سوی او می بینند. وقتی مذاکرات انجام شده و وضع بدتر و بدتر می شود سراغ رهبر رفته و مقصر مشکلات را رهبری می دانند که از ابتدا میگوید علاج مشکلات در داخل است و بنده به مذاکره خوش بین نیستم. باید از انفعال جدا شویم و نگذاریم مسبب بسیاری از مشکلات امروز دوباره تکرار شود.

 

برای آشنایی بیشتر با آنچه در زمان صلح امام حسن (ع) رخ داد خواندن کتاب دو امام مجاهد به نویسندگی مقام معظم رهبری توصیه می شود.

 

" اگر مفید بود نشر بدید "