- ۳ نظر
- ۲۵ آبان ۹۷ ، ۱۸:۳۱
35- مدح نالایق
«مَنْ مَدَحَ غَیْرَالمُسْتَحِقِّ فَقَدْ قامَ مَقامَ المُتَّهَمِ.»:
هر که نالایقی را ثنا گوید، خود در موضعِ اتّهام قرار گیرد.
36- راه دوست یابی
«مَنْ کانَ الْورَعُ سَجِیَّتَهُ، وَ الْکَرَمُ طَبیعَتَهُ، وَ الْحِلْمُ خُلَّتَهُ کَثُرَ صَدیقُهُ.»:
کسی که پارسایی خوی او، و بخشندگی طبیعت او، و بردباری خصلت او باشد دوستانش بسیار شوند.
37- انس با خدا
«مَنْ آنـَسَ بِاللّهِ إِسْتَوْحَشَ مِنَ النّاسِ.»:
کسی که با خدا مأنوس باشد، از مردم گریزان گردد.
(مسند الامام العسکری، ص287)گ
26- نعمت بلا
«ما مِنْ بَلِیَّة إِلاّ وَ لِلّهِ فیها نِعْمَةٌ تُحیطُ بِها.»:
هیچ بلایی نیست، مگر این که در آن از طرف خدا نعمتی است.
27- اکرام بدون افراط
«لا تُکْرِمِ الرَّجُلَ بِما یَشُقُّ عَلَیْهِ.»:
هیچ کس را طوری اکرام مکن که بر او سخت گذرد.
28- ارزش پند پنهان
«مَنْ وَعَظَ أَخاهُ سِرًّا فَقَدْ زانَهُ، وَ مَنْ وَعَظَهُ عَلانِیَةً فَقَدْ شانَهُ.»:
هر که در نهان، برادر خود را پند دهد او را آراسته، و هر که آشکارا برادرش را پند دهد او را کاسته.
16- وجود مؤمن
«أَلْمُؤْمِنُ بَرَکَةٌ عَلَی الْمُؤْمِنِ وَ حُجَّةٌ عَلَی الْکافِرِ.»:
مؤمن برای مؤمن ،برکت و بر کافر، اتمام حجّت است.
(تحف العقول، ص489)
17- محصول اعمال
«إِنَّکُمْ فی آجال مَنْقُوصَة وَ أَیّام مَعْدُودَة وَ الْمَوْتُ یَأْتی
بَغْتَةً، مَنْ یَزْرَعْ خَیْرًا یَحْصِدُ غِبْطَةً وَ مَنْ یَزْرَعْ
شَرًّا یَحْصِدُ نِدامَةً، لِکُلِّ زارِع ما زَرَعَ لا یُسْبَقُ بَطیءٌ
بِحَظِّهِ، وَ لا یُدْرِکُ حَریصٌ ما لَمْ یُقَدَّرُ لَهُ، مَنْ أُعْطِیَ
خَیْرًا فَاللّهُ أَعْطاهُ، وَ مَنْ وُقِیَ شَرًّا فَاللّهُ وَقاهُ.»:
شما عمر کاهنده و روزهای برشمرده ای دارید، و مرگ به ناگهان میآید، هر کس
تخم خیری بکارد به خوشی بِدْرَوَد، و هر کس تخم شرّی بکارد به پشیمانی
بِدْرَوَد. هر که هر چه بکارد همان برای اوست. کُندکار را بهره از دست نرود
و آزمند آنچه را مقدرّش نیست در نیابد، هر که به خیری رسد خدایش داده، و
هر که از شرّی رهد خدایش رهانده.
9- همسایه بد
«مِنَ الْفَواقِرِ الَّتی تَقْصِمُ الظَّهْرَ جارٌ إِنْ رَأی حَسَنَةً أَطْفَأَها وَ إِنْ رَأی سَیِّئَةً أَفْشاها.»:
از بلاهای کمرشکن، همسایه ای است که اگر کردار خوبی را بیند نهانش سازد و اگر کردار بدی را بیند آشکارش نماید.
10- پندی گویا و جامع
«أُوصیکُمْ بِتَقْوَی اللّهِ وَ الْوَرَعِ فی دینِکُمْ وَالاِْجْتَهادِ
لِلّهِ وَ صِدْقِ الْحَدیثِ وَ أَداءِ الأَمانَةِ إِلی مَنِ ائْتَمَنَکُمْ
مِنْ بَرٍّ أَوْ فاجِر وَ طُولُ السُّجُودِ وَ حُسْنِ الْجَوارِ. فَبِهذا
جاءَ مُحَمَّدٌ(صلی الله علیه وآله وسلم) صَلُّوا فی عَشائِرِهِمْ وَ
اشْهَدُوا جَنائِزَهُمْ وَ عُودُوا مَرْضاهُمْ وَ أَدُّوا حُقُوقَهُمْ،
فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْکُمْ إِذا وَرَعَ فی دینِهِ وَ صَدَقَ فی حَدیثِهِ
وَ أَدَّی الاَْمانَةَ وَ حَسَّنَ خُلْقَهُ مَعَ النّاسِ قیلَ: هذا شیعِیٌ
فَیَسُرُّنی ذلِکَ. إِتَّقُوا اللّهَ وَ کُونُوا زَیْنًا وَ لا تَکُونُوا
شَیْنًا، جُرُّوا إِلَیْنا کُلَّ مَوَدَّة وَ ادْفَعُوا عَنّا کُلَّ قَبیح،
فَإِنَّهُ ما قیلَ فینا مِنْ حَسَن فَنَحْنُ أَهْلُهُ وَ ما قیلَ فینا
مِنْ سُوء فَما نَحْنُ کَذلِکَ.»:
4- گناهی که بخشوده نشود
«مِنَ الذُّنُوبِ الَّتی لا تُغْفَرُ : لَیْتَنی لا أُؤاخَذُ إِلاّ بِهذا.
ثُمَّ قالَ: أَلاِْشْراکُ فِی النّاسِ أَخْفی مِنْ دَبیبِ الَّنمْلِ عَلَی
الْمَسْحِ الاَْسْوَدِ فِی اللَّیْلَةِ الْمُظْلِمَةِ.»:
از جمله گنـاهانی کـه آمرزیده نشود ایـن است که [آدمی ] بگوید: ای کاش مرا
به غیر از این گناه مؤاخذه نکنند. سپس فرمود: شرک در میان مردم از جنبش
مورچه بر روپوش سیاه در شب تار نهانتر است.
5- نزدیکتر به اسم اعظم
«بِسْمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ أَقْرَبُ إِلَی اسْمِ اللّهِ الاَْعْظَمِ مِنْ سَوادِ الْعَیْنِ إِلی بَیاضِها.»:
«بسم اللّه الرّحمن الرّحیم» به اسم اعظم خدا، از سیاهی چشم به سفیدیاش نزدیکتر است.
6- دوستی نیکان و دشمنی بدان
«حُبُّ الاَْبْرارِ لِلاَْبْرارِ ثَوابٌ لِلاَْبْرارِ، وَ حُبُّ الْفُجّارِ
لِلاَْبْرارِ فَضیلَةٌ لِلاَْبْرارِ، وَ بُغْضُ الْفُجّارِ لِلاَْبْرارِ
زَیْنٌ لِلاَْبْرارِ، وَ بُغْضُ الاَْبْرارِ لِلْفُجّارِ خِزْیٌ عَلَی
الْفُجّارِ.»:
دوستی نیکان به نیکان، ثوابست برای نیکان. و دوستی بدان به نیکان، فضیلت
است برای نیکان. و دشمنی بدان با نیکان، زینت است برای نیکان. و دشمنی
نیکان با بدان، رسوایی است برای بدان.
7- سلام نشانه تواضع
«مِنَ التَّواضُعِ أَلسَّلامُ عَلی کُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ، وَ الْجُلُوسُ دُونَ شَرَفِ الَْمجْلِسِ.»:
از جمله تواضع و فروتنی، سلام کردن بر هر کسی است که بر او میگذری، و نشستن در پایین مجلس است.
8- خنده بیجا
«مِنَ الْجَهْلِ أَلضِّحْکُ مِنْ غَیْرِ عَجَب.»:
خنده بیجا از نادانی است.
منبع : موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر
1- پرهیز از جدال و شوخی
«لا تُمارِ فَیَذْهَبَ بَهاؤُکَ وَ لا تُمازِحْ فَیُجْتَرَأَ عَلَیْکَ.»:
جدال مکن که ارزشت میرود و شوخی مکن که بر تو دلیر شوند.
(تحف العقول ص 486)
2- تواضع در نشستن
«مَنْ رَضِیَ بِدُونِ الشَّرَفِ مِنَ الَْمجْلِسِ لَمْ یَزَلِ اللّهُ وَ مَلائِکَتُهُ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ حَتّی یَقُومَ.»:
هر که به پایین نشستن در مجلس خشنود باشد، پیوسته خدا و فرشته ها بر او رحمت فرستند تا برخیزد.
3- هلاکت در ریاست و افشاگری
«دَعْ مَنْ ذَهَبَ یَمینًا وَ شِمالاً، فَإِنَّ الرّاعِیَ یَجْمَعُ
غَنَمَهُ جَمْعَها بِأَهْوَنِ سَعْی وَ إِیّاکَ وَ الاِْذاعَةَ وَ طَلَبَ
الرِّیاسَةِ، فَإِنَّهُما یَدْعُوانِ إِلَی الْهَلَکَةِ.»:
آن که را به راست و چپ رود واگذار! به راستی چوپان، گوسفندانش را به کمتر
تلاشی گِرد آوَرَد. مبادا اسرار را فاش کرده و سخن پراکنی کنی و در پیریاست
باشی، زیرا این دو، آدمی را به هلاکت میکشانند.
منبع : موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر
36. به راستى کسى که در پى افزایش رزق و روزى است تا با آن خانواده خود را اداره کند ، پاداشش از مجاهد در راه خدا بیشتر است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 339)
37.
پنج چیز است که در هر کس نباشد امید چیزى از دنیا و آخرت به او
نداشته باش : کسى که در نهادش اعتماد نبینى ، و کسى که در سرشتش کرم
نیابى ،
و کسى که در خلق و خوىاش استوارى نبینى ، و کسى که در نفسش
نجابت نیابى ، و)
کسى که از خدایش ترسناک نباشد
(تحف العقول ، ص 470)
38.
هرگز دو گروه با هم روبهرو نمىشوند ، مگر اینکه نصرت و پیروزى با
گروهىاست که عفو و بخشش بیشترى داشته باشد
(تحف العقول ، ص 470)
39.
مبادا اعمال نیک و تلاش در عبادت را به اتکاى دوستى آل محمد ( ع )
رهاکنید ، و مبادا دوستى آل محمد ( ع ) و تسلیم براى آنان را به
اتکاى عبادت از
دست بدهید ، زیرا هیچ کدام از ایندو به تنهایى پذیرفته نمىشود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
40.
عبادت پر روزه داشتن و نماز خواندن نیست ، و همانا عبادت پر اندیشهکردن در امر خداست
(تحف العقول ، ص 466)
منبع : باشگاه خبرنگاران
31.
بر شما باد راز پوشى در کارهاتان در امور دین و دنیا . روایت
شده که" افشاگرى کفر است " و روایت شده " کسى که افشاى اسرار
مىکند با قاتل
شریک
است " و روایت شده که " هرچه از دشمن پنهان مىدارى ، دوست تو
هم
بر آن آگاهى
نیابد "
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
32.
آدمى نمىتواند از گردابهاى گرفتارى با پیمانشکنى رهایى یابد ،
و ازچنگال عقوبت رهایى ندارد کسى که با حیله به ستمگرى مىپردازد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 349)
33.
با سلطان و زمامدار با ترس و احتیاط همراهى کن ، و با دوست با تواضع ،و با دشمن با احتیاط ، و با مردم با روى خوش
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
34.
هر کس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد ، خداوند از عمل کم او
راضىباشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
35.
عقل ، عطیه و بخششى است از جانب خدا ، و ادب داشتن ، تحمل
یک مشقتاست ، و هر کس با زحمت ادب را نگهدارد ، قادر بر آن مىشود ،
اما هر که
به
زحمت بخواهد عقل را به دست آورد جز بر جهل او افزوده نمىشود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 342)
منبع : باشگاه خبرنگاران
26.
زمانى که حاکمان دروغ بگویند ، باران نبارد و چون زمامدار
ستم ورزد ،دولت ، خوار گردد ، و اگر زکات اموال داده نشود چهار پاپان
از بین روند
(بحار الانوار ، ج 73 ، ص 373)
27.
هر کس اندوه و مشکلى را از مؤمنى برطرف نماید ، خداوند در روز قیامتاندوه را از قلبش برطرف سازد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 268)
28.
بعد از انجام واجبات ، کارى بهتر از ایجاد خوشحالى براى مؤمن ، نزدخداوند بزرگ نیست
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
29.
بر شما باد به میانهروى در فقر و ثروت ، و نیکى کردن چه کم و چه
زیاد ،زیرا خداوند متعال در روز قیامت یک نصفه خرما را چنان بزرگ
نماید که مانند
کوه احد باشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
30.
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر رابفشارید و به هم خشم نگیرید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
منبع : باشگاه خبرنگاران
21. به خداوند خوشبین باش ، زیرا هرکه به خدا خوشبین باشد ، خدا با گمانخوش او همراه است ، و هرکه به رزق و روزى اندک خشنود باشد ، خداوند به کردار اندک او خشنود باشد ، و هرکه به اندک از روزى حلال خشنود باشد ، بارش سبک و خانوادهاش در نعمت باشد و خداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا سازد و او را از دنیا به سلامت به دار السلام بهشت رساند
(تحف العقول ، ص 472)
22.
ایمان چهار رکن است : توکل بر خدا ، رضا به قضاى خدا ، تسلیم به امرخدا ، واگذاشتن کار به خدا
(تحف العقول ، ص 469)
23.
از امام رضا درباره بهترین بندگان سؤال شد . فرمود : آنان هرگاه
نیکىکنند خوشحال شوند ، و هرگاه بدى کنند آمرزش خواهند ، و هرگاه عطا
شوند شکر
گزارند ، و هرگاه بلا بینند صبر کنند ، و هرگاه خشم کنند . درگذرند
(تحف العقول ، ص 469)
24.
کسى که فقیر مسلمانى را ملاقات نماید و بر خلاف سلام کردنش بر اغنیا
براو سلام کند ، در روز قیامت در حالى خدا را ملاقات نماید که بر او
خشمگین
باشد
(عیون اخبار الرضا ، ج 2 ، ص 52)
25.
از حضرت امام رضا ( ع ) درباره خوشى دنیا سؤال شد . فرمود : وسعت
منزلو زیادى دوستان
(بحار الانوار ، ج 76 ، ص 152)
منبع : باشگاه خبرنگاران
16. زمانى بر مردم خواهد آمد که در آن عافیت ده جزء است ، که نه جزء آن درکنارهگیرى از مردم ، و یک جزء آن در خاموشى است
(تحف العقول ، ص 470)
17.
از امام رضا ( ع ) از حقیقت توکل سؤال شد . فرمود : این که جز خدا ازکسى نترسى
(تحف العقول ، ص 469)
18.
به راستى که بدترین مردم کسى است که یارىاش را ( از مردم ) باز
دارد وتنها بخورد و زیر دستش را بزند
(تحف العقول ، ص 472)
19.
بخیل را آسایشى نیست ، و حسود را خوشى و لذتى نیست ، و زمامدار را
وفایى نیست ، و دروغگو را مروت و مردانگى نیست
(تحف العقول ، ص 473)
20.
کسى دست کسى را نمىبوسد ، زیرا بوسیدن دست او مانند نماز خواندن
براىاوست
(تحف العقول ، ص 473)
منبع : باشگاه خبرنگاران
11. ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است ، و تقوا یک درجه بالاتر از ایماناست ، و به فرزند آدم چیزى بالاتر از یقین داده نشده است
(تحف العقول ، ص 469)
12.
اطعام و میهمانى کردن براى ازدواج از سنت است
(تحف العقول ، ص 469)
13.
پیوند خویشاوندى را برقرار کنید گرچه با جرعه آبى باشد ، و بهترین
پیوندخویشاوندى ، خوددارى از آزار خویشاوندان است
(تحف العقول ، ص 469)
14.
حضرت رضا ( ع ) همیشه به اصحاب خود مىفرمود : بر شما باد به
اسلحهپیامبران ، گفته شد : اسلحه پیامبران چیست ؟ فرمود : دعا
(اصول کافى ، ج 4 ، ص 214)
15.
از نشانههاى دین فهمى ، حلم و علم است ، و خاموشى درى از درهاى
حکمتاست . خاموشى و سکوت ، دوستى آور و راهنماى هر کار خیرى است
(تحف العقول ، ص 469)
منبع : باشگاه خبرنگاران
6. دوست هرکس عقل او ، و دشمنش جهل اوست
(تحف العقول ، ص 467)
7.
دوستى با مردم ، نیمى از عقل است
(تحف العقول ، ص 467)
8.
به درستى که خداوند ، سر و صدا و تلف کردن مال و پر خواهشى را دوستندارد
(تحف العقول ، ص 467)
9.
عقل شخص مسلمان تمام نیست ، مگر این که ده خصلت را دارا باشد : از
اوامید خیر باشد ، از بدى او در امان باشند ، خیر اندک دیگرى را بسیار
شمارد ،
خیر بسیار خود را اندک شمارد ، هرچه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود ، در
عمر
خود از دانشطلبى خسته نشود ، فقر در راه خدایش از توانگرى محبوبتر
باشد ،
خوارى در راه خدایش از عزت با دشمنش محبوبتر باشد ، گمنامى را از
پرنامى
خواهانتر باشد . سپس فرمود : دهمى چیست و چیست دهمى ! به او گفته شد
:
چیست ؟ فرمود : احدى را ننگرد جز این که بگوید او از من بهتر و
پرهیزگارتر
است
(تحف العقول ، ص 467)
10.
از امام رضا ( ع ) سؤال شد : سفله کیست ؟ فرمود : آن که چیزى دارد
کهاز ( یاد ) خدا بازش دارد
(تحف العقول ، ص 466)
منبع : باشگاه خبرنگاران
1. مؤمن ، مؤمن واقعى نیست ، مگر آن که سه خصلت در او باشد : سنتى از پروردگارش و سنتى از پیامبرش و سنتى از امامش . اما سنت پروردگارش ، پوشاندن راز خود است ، اما سنت پیغمبرش ، مدارا و نرم رفتارى با مردم است ، اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى است
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 339)
2.
پنهان کننده کار نیک ( پاداشش ) برابر هفتاد حسنه است و آشکار
کنندهکار بد سرافکنده است ، و پنهان کننده کار بد آمرزیده است
(اصول کافى ، ج 4 ، ص 160)
3.
از اخلاق پیامبران ، نظافت و پاکیزگى است
(تحف العقول ، ص 466)
4.
امین به تو خیانت نکرده ( و نمىکند ) و لیکن ( تو ) خائن را امین
تصورنمودى
(تحف العقول ، ص 466)
5.
برادر بزرگتر به منزله پدر است
(تحف العقول ، ص 466)
منبع : باشگاه خبرنگاران
برای مشاهده لینک های زیر را کلیک کنید :
"شور"
"واحد"
"استودیویی"
به روز میشود ...
برای مشاده لینک های زیر را کلیک کنید :
"شور"
"واحد"
"استودیویی"
به روز می شود ...