- ۰ نظر
- ۰۶ تیر ۰۲ ، ۲۳:۳۷
امام پیش از آنکه رهبر جامعه باشد رهبر نفس خودش بود؛
پیش از آنکه در جامعه انقلاب کند در دل و جان خودش انقلاب کرد؛
پیش از آنکه در روح جامعه تحول ایجاد کند در روح خودش تحول ایجاد کرد؛
این عطش ناشی از دغدغه های اجتماعی ما را از خود غافل ساخته است؛ همین می شود که علیرغم نیت های پاک خدایی تدریجا از مسیر حق منحرف می گردیم؛ برای خمینی وار زیستن به خویشتن نگریستن یک اصل اساسی واجب است...
معتقدم نهضت انقلاب ۵۷ اسلام را احیا کرد و از درون مسجد و کنج خانه ها به عرصه اجتماع و حکمرانی کشاند و رکود و خمودگی مسلمانان را که ناشی از سرکوب چندین قرن استعمار بود به جوش و خروش علیه ظلم مستکبرین تبدیل کرد. در مبانی فکری نهضت، امر ظهور با رکود دسته جمعی شیعیان و دعای صرف محقق نمیشود بلکه دعا برای ظهور باید سر منشا حرکت باشد؛ چون فلسفه دعا اساسا همین است.
ما مسلمانیم به اسلام خمینی از آن جهت که اسلام علی را زنده کرد نه آنکه شعبه ای دیگر از اسلام تاسیس نموده باشد؛ و البته مبارزه در نهضت خمینی با انقلاب تمام نمی شود بلکه انقلاب شروع مبارزه است، اینکه این انقلاب در عمل چقدر موفق بوده به تک تک اعضای جامعه ای بستگی دارد که خودشان سازنده سرنوشت اجتماعی خویش هستند. در ایام دهه فجر خیلی مهمتر از برپایی جشن ها باید نگاهی انداخت به نقاط ضعف این سالها و طرحی نو در انداخت برای اصلاحش؛ تا دستاوردی باشد برای گرامیداشت این روزهای حقیقتا بزرگ تاریخ ایران...
شهید بهشتی می گوید بهترین کاری که می شود برای مهدی فاطمه انجام داد این است که جامعه ای نمونه بسازیم ، اون رو به همه عالم نشون بدیم و بگوییم اگر آقا بیاید اینگونه می شود. این حرکت افکار عمومی را به سمت ظهور و طلب منجی سوق میدهد و زمینه را برای دولت کریمه حضرت مهدی فراهم خواهد کرد. در این شرایط اما هستند مسئولینی که اساسا با این آرمان ها و ادبیات بیگانه اند و در هرحال انقلاب از اینها بیشترین ضربه را خورده است، چپ و راست هم ندارد، هرکسی با هر خط حزبی و در هر جایگاهی اگر لحظه ای از این آرمان سرنوشت ساز فاصله بگیرد مایه خسران مبین است. و بی دلیل نبود که امام می گوید مسئولینی که به فکر تشکیل حکومت حضرت مهدی نباشند خائن و خطرسازند. برخی مان هرروز شعار میدهیم خدایا تا انقلاب مهدی از نهضت خمینی محافظت بفرما؛ بدین معنا که ما این نهضت را و این حرکت اجتماعی را به راه انداختیم و از آن پاسداری میکنیم تا به انقلاب مهدی برسیم. نگاهمان به انقلاب و نظام وسیله ای است نه هدف و غایت القصوا. خب اکنون با مسئولی که انقلاب را برای نان میخواهد چه باید کرد؟ آیا سکوت در برابر او جایز است؟ آیا موضع انفعال در شرایطی که عده ای با ناکارامدی ، فساد و ظلم خویش آرمان های انقلاب را می بلعند صحیح است؟ شاید مهمترین اقدام مهجور مانده بازگشت به اندیشه های عدالتخواهانه شهید بهشتی و امثالهم باشد. فردی که در عین حال که خودش مسئولی در جامعه اسلامی بود اما مردم را مدام به پویایی ، حرکت ، فعالیت و نقد و مطالبه گری دعوت میکرد و میگفت هیچ بنای اجتماعی از آن بنا شوم تر نیست که انسان یا انسان هایی در جامعه هرکار خواستند بکنند بدون آنکه بشود بر آنها خرده گرفت یا از آنها بازخواست کرد. البته که در این وانفسایی که آثار عدل اجتماعی و اقتصادی و اخلاقی در حد مطلوب همه ما نیست نق زدن و غر زدن به اینکه خون دادیم تا به عدالت برسیم پس کو عدالت و این چه جمهوری اسلامی شد فقط از انسان های ضعیف و منفعل بر می آید. باید با اندیشه ای بازتر و همکاری بیشتر و آماده کردن بیشتر خود این راه سنگلاخ پرنشیب و فراز انقلاب را با قاطعیت هرچه بیشتر بپیماییم....
والسلام
ستاد استهلال دفتر مقام معظم رهبری اعلام کرد هلال ماه شوال در غروب روز یکشنبه ۱۱ اردیبهشت رویت نشد و فردا دوشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۱ مطابق با ۳۰ رمضان المبارک ۱۴۴۳ هجری قمری خواهد بود.
گزیده سخنان امروز مقام معظم رهبری در ارتباط تصویری با مردم آذربایجان شرقی :
استمرار یک حرکت، کلید پیروزی آن حرکت است؛ اگر چنانچه حرکتی آغاز بشود و نتواند استمرار پیدا کند، نتواند گامهای بعدی را مرتّب بعد از گام اوّل بردارد، این حرکت عقیم خواهد ماند، باطل خواهد شد، بیاثر خواهد شد. ما نهضتها و انقلابهایی را در دنیا سراغ داریم که اینها خوب شروع شدند، گامهای مهمّی هم برداشتند، منتها به پیروزی دست پیدا نکردند؛ چرا؟ چون اصحاب نهضت -حالا «اصحاب نهضت» یا سردمداران نهضت هستند یا پیروان و آحاد مردمی که دنبالهروِ آنها بودند- از راه رفتن و از ادامهی مسیر منصرف شدند؛ یا خسته شدند یا ناامید شدند یا سرگرم به بازیچههای مادّی شدند یا دچار یأس شدند یا دچار ترس شدند و یا دچار اختلافات داخلی شدند، بالاخره نتوانستند گامهای بعدی را بردارند، لذا نهضتشان به پیروزی نرسیده. لذا ما این جور میگوییم که ادامهی حرکت و استمرار حرکت، رمز پیروزی هر حرکتی است.
«استمرار حرکت انقلابی» یعنی اینکه ما هدفهای انقلاب را در نظر داشته باشیم، در مدّ نظر قرار بدهیم و همهی نیازهای امروز و فردا، نیازهای اکنون و آینده را که ما را به آن هدفها میرساند، در نظر بگیریم و این نیازها را به هر شکلی که میتوانیم تأمین کنیم؛ معنای این، استمرار انقلاب است؛ هدفهای انقلابی در نظر گرفته بشود. و برای رسیدن به این هدفها طبعاً نیازهایی وجود دارد که این نیازها بعضیاش مربوط به کوتاهمدّت است، مربوط به اکنون است، بعضی از این نیازها مربوط به آینده است، مربوط به فردا است که از امروز باید برای فردا آن را آماده کرد. این نیازها را در حدّ توانِ خودمان تلاش کنیم به وجود بیاوریم؛ این، حرکتِ تداومِ انقلاب و استمرارِ انقلاب را به وجود میآورد که حالا من نمونههایی را عرض خواهم کرد. حالا «هدفهای انقلاب» که گفتیم، یعنی چه؟ یعنی پیشرفت کشور، عدالت اجتماعی در کشور، اقتدار کشور، تشکیل جامعهی اسلامی در کشور و در نهایت رسیدن به تمدّن نوین اسلامی و تمدّن بزرگ اسلامی؛ هدفهای انقلاب اینها است. باید دید برای رسیدن به این هدفها، برای رسیدن به عدالت اجتماعی، برای رسیدن به پیشرفت واقعی کشور -نه پیشرفتهای پوشالی و ادّعایی؛ پیشرفتهای همهجانبه، مادّی و معنوی- و برای رسیدن به جامعهی اسلامی که احکام اسلام به معنای واقعی در آن پیاده بشود و مردم بهرهمند بشوند از تحقّق این احکام و در نهایت برای رسیدن به تمدّن نوین اسلامی، چه کارهایی لازم است، آن کارها را در حدّ توانمان [انجام بدهیم]؛ هر کسی در حدّ توان خودش؛ بنده یک جور، آن مسئول یک جور، آن دانشجو یک جور و امثال اینها که حالا عرض خواهیم کرد.
حضرت آیتالله خامنهای: «نقشهی جامع هویّت زن در منطق اسلام این است؛ مادر خوب، همسر خوب، مجاهد فیسبیلالله، در عین حال کدبانو، مدیر خانه، و در عین حال عابد و بندهی خدای متعال. و در نهایت، فاطمهی زهرا (سلام الله علیها) نشان داد که زن میتواند به رتبهی عالی عصمت برسد.» ۱۳۹۹/۱۱/۱۵
تاکید رهبر انقلاب بر عدم تغییر هویت مداحی/ مداحی، موسیقیِ پاپ نیست
رهبر انقلاب صبح امروز در دیدار مداحان:
هر تلاش خوب و بجایی، جهاد نیست. جهاد یعنی تلاش برای هدفگیری دشمن، و در هر زمان باید عرصه جهاد را به درستی تشخیص داد
به عنوان نمونه خدمت اجتماعی به مردم در شرایطی که دشمن با ایجاد فشار اقتصادی سعی در قرار دادن آنها در مقابل نظام اسلامی دارد، جهادی ارزشمند است
دشمن تلاش دارد افکار، ایمان و باورهای مردم را بوسیله انبوه رسانهها و با استفاده از هزاران متخصص هنر و رسانه و پشتیبانیهای هنگفت مالی و امنیتی، تخریب کند
مهمترین عرصه جهاد عرصه «تبیین و روشنگری» است
نوآوری در مداحی نباید به هنجارشکنی و تغییر هویت مداحی منجر شود و اجرای مداح را به سمت اموری که مداحی نیست بلغزاند؛ چرا که مداحی، موسیقیِ پاپ نیست
مراقب باشید، جذب جوانان به هر قیمتی نباشد و اینگونه نشود که برای جذب جوان، از برخی آهنگها و نواهای نامناسب استفاده شود
باید مراقبت شود تا ترکیب مداحی و حقیقت و هویت آن از بین نرود
به گمان من، از جملهی برترینهای این راه، شهدای هفتم تیر بودند. بسیاری از اینها را ما از نزدیک میشناختیم؛ یا در جریان مبارزات، یا در جریان حوادث بعد از پیروزی انقلاب، اینها را آزموده بودیم، دیده بودیم، شناخته بودیم؛ حقیقتاً جان، بر کف دست داشتند و آمادهی شهادت بودند. اگر به آنها خبر میرسید که در این راه شهید خواهند شد، نه فقط مرعوب نمیشدند، خائف نمیشدند، بلکه خرسند میشدند؛ بشارتی بود برای آنها.
در رأس همهی آنها هم، شهید بزرگوار و عزیز ما، شهید آیةاللَّه بهشتی بود؛ یک انسان معتقد، مؤمن، مخلص، صادق، جدی در کار؛ آنچه میگفت، معتقد بود؛ و به آنچه معتقد بود، در عمل ملتزم بود. خطر را هم میشناخت؛ میدانست میدان، میدان مین است. هر آنی، هر ساعتی بیم از دست دادن جان هست؛ لیکن در عین حال بیمحابا، با نگاه به هدف، در این راه پیش میرفت و نمی هراسید
مقام معظم رهبری ۱۳۸۹/۰۴/۰۷
جامعه سازی کمّی و کیفی در اولویت شتاب به سوی ظهور
به نظر می رسد نزدیکی قلب های مردم جهان به حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه مهمترین رکن زمینه سازی برای ظهور است. آمادگی و رغبت عموم مردم در جهان و ارتباط معنوی و محکم امت اسلامی به شکل ویژه، مهمترین گونه آمادگی و مهیا ساختن بستر ظهور به شمار می رود؛ چیزی که در بیانات رهبر معظم انقلاب نیز مشاهده می شود که: «نزدیکشدن به امام زمان(عج)، نه نزدیکشدن مکانی است و نه نزدیکشدن زمانی. شما که میخواهید به ظهور امام زمان نزدیک بشوید، ظهور امام زمان(عج) یک تاریخ معیّنی ندارد که صد سال دیگر مثلاً یا پنجاه سال دیگر… ؛ از لحاظ مکان هم نیست که ما بگوییم: ما از اینجا حرکت میکنیم به طرف مثلاً شرق یا غرب عالم یا شمال یا جنوب عالم، تا ببینیم که ولیعصر(عج) کجا است و به او برسیم. نزدیکشدن ما به امام زمان(عج) یک نزدیکشدن معنوی است؛ یعنی شما در هر زمانی تا پنج سال دیگر، تا ده سال دیگر، تا صد سال دیگر که بتوانید کیفیت و کمیت جامعه اسلامی را افزایش بدهید، امام زمان(عج) ظهور خواهد کرد... و هر چه بتوانید از لحاظ کمیّت و مقدار، تعداد مسلمانان مؤمن و مخلص را افزایش بدهید، باز به امام زمان و زمان ظهور ولیعصرعجّل الله تعالی فرجه الشریف نزدیکتر شدید. پس ما میتوانیم قدم به قدم جامعه خود و زمان و تاریخ خود را به تاریخ ظهور ولیعصر صلواةاللهوسلامهعلیه نزدیک کنیم.»[3]
بر این اساس، حرکت به سوی ظهور، امری خارق العاده و غیرمنطقی نیست بلکه باید قدم به قدم جامعه را جلو برد و در مورد حرکت دادن جامعه، هرکس به اندازه خود سهم و نقشی دارد. به عبارت دیگر باید جامعه مان را بسازیم هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی! تا جامعه ای واقعاً مهیا، برای استقبال از جهانی ایده آل داشته باشیم.
نویسنده: محسن رفیعی، کارشناس سطوح عالی حوزه علمیه قم
[3] بیانات در خطبه های نماز جمعه؛ 6/4/1359.
خبرگزاری شبستان، گروه غدیر و مهدویت: نه تنها آرمان نهایی مسلمانان بلکه امید همه موعودباوران در ادیان الهی و همه مستضعفان جهان، ظهور منجی آخرالزمان است تا با تشکیل دولتی جهانی، نور و عدالت مطلق را در پهنای گیتی بپراکند و با ریشه کن کردن ظالمانِ ستم پیشه، بر همه کتاب تاریک تاریخ ظلم و تباهی خط بطلانی بکشد.
آنچه مسلم است آمادگی اجمالی همه جهان برای تحقق آن طلوع منحصر به فرد، تعیین کننده و الزامی است و در این میان، امت اسلامی نقش بی بدیلی در حرکت فزاینده به سوی ظهور دارند. با ظهور انقلاب اسلامی ایران شناخت راه های کیفی و کمّی پیش روی مسلمین برای آماده سازی هر چه سریعتر جهان اهمیت مضاعفی به خود گرفته است. درک صحیح از مفهوم نزدیکی ظهور در انتخاب راهبرد و نقشه راه مناسب در این مسیر، تأثیرگذار خواهد بود.
ظهور، از کدام سَمت است؟
واقعیت آن است که زمان دقیق ظهور حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه به هیچ وجه روشن نیست و کسانی که وقت و زمانی برای آن مشخص کنند جزء دروغگویان محسوب می شوند چنانکه امام صادق علیه السلام در این باره می فرمایند: «کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ إِنَّا أَهْلُ بَیْتٍ لَا نُوَقِّتُ ثُمَّ قَالَ أَبَى اللَّهُ إِلَّا أَنْ یُخْلِفَ وَقْتَ الْمُوَقِّتِین؛ [1] کسانى که وقتى را تعیین کنند دروغ گفتهاند ما خانوادهاى هستیم که وقت تعیین نمىکنیم. سپس فرمود: خداوند به جز آنکه با وقتى که تعیینکنندگان آن را تعیین کردهاند مخالفت کند کارى نمیکند.»
نکته دیگر در این باره آن است که راه انتظار دولت کریمه مهدوی، همواره راه استقامت و شکیبایی بوده و با ناشکیبایی و کم طاقتی پیمودنی نیست. از این رو، بین بیطاقتی و استعجال از سویی و آماده سازی شرایط ظهور که موجب جلوافتادن ظهور است تفاوت ماهوی جدی وجود دارد. برخی با فهم غیر دقیق این مطلب، دائم بر طبل بیطاقتی می کوبند و فکر می کنند با ناشکیبایی گرهی باز می شود در حالی که از جمله حیاتی ترین ملزومات مردمان عصر انتظار، صبر مجاهدانه و فعال است نه صبر منفعلانه و ناشی از ضعف!
امام صادق علیه السلام در پاسخ به سؤالی در مورد زمان ظهور حضرت مهدی علیه السلام، تعیین وقت و عجله کردن در امر ظهور را یکجا رد کرده و ضمناً راهبرد صحیح را بیان می کنند و می فرمایند: «کَذَبَ الْوَقَّاتُونَ وَ هَلَکَ الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ نَجَا الْمُسَلِّمُون؛ [2] آنان که وقت تعیین میکنند دروغ میگویند، و آنان که شتاب میکنند هلاک شوند، و آنان که تسلیم شدند نجات خواهند یافت.» پس تکلیف همگان در مورد زمان ظهور روشن شده است.
اما هنوز یک مسأله دیگر باید تعیین تکلیف شود و آن اینکه، دقیقاً نقش امت اسلامی در جلوافتادن ظهور چیست و مشخصاً چه کارهایی می تواند قافله منتظران را شتاب دهد؟
[1] ابن أبی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبة للنعمانی - تهران، چاپ: اول، 1397ق، ص294.
[2] کلینى، محمد بن یعقوب، الکافی (ط - الإسلامیة) - تهران، چاپ: چهارم، 1407 ق، ص368.
هفت. استقبال همگانى و مردمى
ظهور امام مهدى(عج) زمانى اتفاق مى افتد که مردم در مشکلات و سختى هاى فراوان هستند و با یأس از مکاتب بشرى و حکومت هاى خود، در انتظار قیام منجى موعود(عج) به سر مى برند. به همین جهت، در برابر امام مهدى(عج)، سر تسلیم و خضوع فرود مى آورند و زمام امور خویش را به دست توانمند و کارگشاى او مى سپارند؛ بدان امید که نجات و نیک بختى بشریت را تضمین نماید. در عمل نیز چنین خواهد شد و آن حضرت(عج) ریشه فقر و ظلم، نابرابرى، فساد و... را بر خواهد کند و حکام جور را عزل خواهد نمود. از طرفى خداوند محبت و عشق حضرت را در دل مردم خواهد افکند و آنان با او بیعت کرده و در گرد او جمع خواهند شد.
در روایتى آمده است: «امت اسلامى به مهدى(عج) مهر مى ورزند و به سویش پناه مى برند؛ آن چنان که زنبورهاى عسل به سوى ملکه خود پناه مى برند، عدالت را در پهنه گیتى مى گستراند و...» [13]
[13].منتخب الاثر، ص 598، ح 2.
پنجم. تسلیم شدن مسیحیان
براساس روایات فراوان، حضرت عیسى (علیه السلام) به هنگام قیام امام مهدى(عج) از آسمان فرود مى آید و به آن گرامى اقتدا مى کند و به امامت او نماز مى گذارد. هم چنین فرماندهى سپاه حضرت(عج) را به دست مى گیرد و در سرکوبى دشمنان به امام(عج) یارى مى رساند. پس از این واقعه، همه مسیحیان به دستور او زیر پرچم امام عصر(عج) وارد مى گردند و اسلام واقعى را مى پذیرند و از طرفداران امام عصر(عج) مى شوند. البته مى دانیم که زمامداران و ملت هاى اروپا و امریکا و بخشى از قاره آفریقا مسیحى اند و تسلیم شدن آنان، نقش بسزایى در پیروزى حضرت(عج) و بر داشته شدن موانع دارد.
امام باقر (علیه السلام) مى فرماید: «هنگامى که ۱۰ هزار پیکارگر آگاه، گرد آن حضرت(عج) آمدند، دیگر یهودى و مسیحى یافت نمى شود، جز این که به او و قیام جهانى اش ایمان مى آورند و او را تصدیق مى کنند»[10]
روشن است که این دگرگونى عظیم، به سرعت در نظام هاى مختلف جهانى اثر عمیق خود را مى گذارد و در تسلیم شدن آنان نیز نقش خواهد داشت.
شش. جنگ ها و نابودى دشمنان قبل از ظهور
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «قبل از قیام قائم هر مرگى وجود دارد، مرگ سرخ و مرگ سفید، تا اینکه از هر هفت نفر، پنج نفر مى میرند، مرگ سرخ کشته شدن است و مرگ سفید بیمارى طاعون است»[11]
در روایت دیگرى مى فرماید: «حضرت خروج نمى کند تا این که یک ثلث از مردم کشته شوند و ثلث دیگر از دنیا بروند و ثلث دیگر باقى بمانند»[12]
بنابراین آنچه برخى روایات درباره کشتار فراوان ذکر کرده اند، مربوط به کشتارهاى است که قبل از قیام حضرت(عج) به دست ستمگران واقع مى شود از قبیل جنگ جهانى دوم، جنگ هاى خاورمیانه، جنگ هاى دجال و سفیانى، شیوع بیمارى هاى مرموز و ...
[10].عبدالهادى الابیارى، العرائس الواضحه، ص 209، قاهره به نقل از امام مهدى از ولادت تا ظهور، ص 696 ؛ و نیز ر.ک: نور الابصاره، ص 155 ؛ معجم احادیث امام مهدى(عج)، ج 5، ص 176.
[11].معجم الملاحم و الفتن، ج 4، ص 291.
[12].همان، ص 75
سه. توانمندى و فرماندهى بى نظیر امام(عج)
یکى از مهم ترین عوامل پیروزى حضرت مهدى(عج)، صلابت، شجاعت و رهبرى بى نظیر آن حضرت(عج) در جهاد با دشمنان دین حق است. آن حضرت(عج) در این مصاف سرنوشت ساز هم از توانمندى و نیروى جسمى و شخصى برخوردار است و هم در مدیریت و فرماندهى نظامى، مقتدرانه و قاطعانه برخورد مى کند.
امام رضا (علیه السلام) در مورد ایشان مى فرماید: «قائم کسى است که وقتى ظهور مى کند، در سن پیران است، ولى به نظر جوان مى آید. اندامى قوى و تنومند دارد؛ به طورى که اگر دست را به سوى بزرگ ترین درخت دراز کند، آن را از ریشه بیرون مى آورد و اگر میان کوه ها فریاد برآورد، صخره مى شکند و از جا کنده مى شود. عصاى موسى و انگشتر سلیمان همراه او است»[7]
امیرمؤمنان على (علیه السلام) مى فرماید: «پدرم فداى فرزند نیکوترین کنیزان که (ظالمان و کافران) را خوار و ذلیل خواهد کرد و جام زهرآگین به کامشان خواهد ریخت و با شمشیر با آنان برخورد خواهد کرد».[8]
چهار. یارى مؤمنان و صالحان
بسیارى از مسلمانان، از پیشتازان و پیشگامان ملت هایى هستند که به گرد آن خورشید جهان افروز حلقه مى زنند و زیر پرچم او قرار مى گیرند و به یارى مى شتابند. مهم ترین اینان 313 تن از یاران خاص و آن گاه ۱۰ هزار نیروى زبده رزمى و... است.
امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: «313 تن از یاران حضرت(عج) با او بیعت مى کنند، ولى حضرت(عج) در مکه مى ماند تا عدد یاران به ۱۰ هزار تن برسد، آن گاه به طرف مدینه حرکت مى کند».[9]
[7].کمال الدین، ج 2، ص 48 ؛ کشف الغمه، ج 3، ص 314.
[8].الغیبة نعمانى، ص 229، ح 11.
[9].منتخب الاثر، ص 684
خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: حجت الاسلام والمسلمین «رحیم کارگر»، عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی در کتاب «مهدویت و دوران ظهور» می نویسد:
در پرسشی داریم: «چگونه امام مهدى(عج) بر دولت ها پیروز مى شود و این تعداد جمعیت جهان تسلیم او مى شوند؟ آیا چنین چیزى امکان دارد که بر چندین میلیارد انسان، تسلط یابد و در برابر این همه دشمن پیروز از میدان به درآید؟»
پیروزى و غلبه حضرت مهدى(عج) و تشکیل حکومت جهانى، ممکن است به طور اعجاز و خرق عادت انجام یابد و ممکن است با فراهم شدن اسباب و علل ظاهرى باشد و ممکن است به هر دو نوع واقع شود؛ چنان که پیشرفت و غلبه پیامبر اکرم(ص) و قواى اسلام بر هر دو نوع بود. بر این اساس مؤلفه ها و عوامل زیر در پیروزى سریع و قاطع آن حضرت(عج) نقش دارد:
یک. ناگهانى بودن قیام
حضرت مهدى(عج) زمانى ظهور مى کند که دشمن در غفلت و بى خبرى قرار دارد و با قیام ناگهانى ایشان (بغته)، غافلگیر شده و پیروزى هاى سریعى به دست خواهد آورد. در توقیع شریف حضرت(عج) آمده است: «پس همانا امر ما به طور ناگهانى خواهد بود»[1]
[1]. احتجاج، ج 2، ص 326.
مجموعه بزرگی از نخبگان که سررشته کار در دنیا در دست آنهاست، اسیر یاس و ناامیدی اند و این یاس و ناامیدی را به ملت های خود سرریز می کنند و آنها را از اینکه بتوان نقشه ظالمانه و شیطانی امروز دنیا را عوض کرد، مایوس می کنند. بدیهی است که انسان های مایوس نمی توانند هیچ حرکتی در راه اصلاح انجام دهند. آن چیزی که انسان ها را وادار به کار و حرکت می کند، نور و نیروی امید است. اعتقاد به مهدی موعود(ع) دل ها را سرشار از نور امید می کند. برای ما که معتقد به آینده حتمی ظهور مهدی موعود (ع) هستیم، این یأسی که گریبانگیر بسیاری از نخبگان دنیاست، بی معناست. ما می گوییم نخیر، می شود نقشه سیاسی دنیا را عوض کرد، می شود با ظلم و مراکز قدرت ظالمانه درگیر شد و در آینده نه فقط این معنا امکانپذیر است، بلکه حتمی است. وقتی ملتی معتقد است نقشه ظالمانه و شیطانی امروز در کل عالم قابل تغییر است، آن ملت شجاعت می یابد و احساس می کند دست تقدیر، تسلط ستمگران را برای همیشه به طور مسلم ننوشته است.(5)
5- بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه شعبان در مصلای تهران، 30/7/1381.