تاریخ زندگانی دنیا در خانه کوچک و محقر خویش از ابتدا میزبان سلطه گرانی بوده که انسان را گرگ انسان دانسته و روابط میان یکدیگر را بر اساس رقابت و حرص و کینه سامان داده اند. این جور آدم ها آنقدر بر سر قدرت و ثروت و منفعت بیشتر با یکدیگر می جنگند که دست آخر روی صاحب خانه را سیاه می کنند تا جایی که دنیا آرزو می کرد هیچگاه چنین موجوداتی را در پهنه گسترده خویش جای نمی داد.
در مقابل این موجودات اما، انسان هایی زاده شدند که رسالت خود را بر مبارزه با این نگاه و مختصات زندگی بنا نهادند. آنها تلاش کردند تا تاریخ را طور دیگری روایت کنند و دنیا را از شرمندگی درآورند. در میان خود رقابت بر سر قدرت و ثروت بیشتر را برانداختند و با پیروی از معبود خویش، رنگ عشق و مهر و محبت بر این دنیای تیره پاشیدند. در این نگاه حرص و طمع انسان نه برای خود که برای هم نوعان است و می شود مصداقی از آیه عزیز علیه ما عنتم حریص علیکم بالمومنین رئوف رحیم... نور حب خدا چنان بر دل های آنان تابیده که برای غم و شادی بندگان خدا به تکاپو می افتند. هنگامی که غصه ای بر قلوب مومنان چیره گردد از آنچه دارند می گذرند تا مسرت را جایگزین سازند؛ تا جایی که حتی از بزرگ ترین سرمایه وجودی یعنی جان خویش می گذرند تا که سرانجام به لقای معشوق حقیقی دست یابند.
اینها قصه نبود بلکه حکایت آشنای این روزها از دلیر مردان و زنانی است که در فلسطین با نثار خون خویش در راه آرمان الهی، حق مظلوم را مطالبه می کنند. از همین خون هاست که اراده ها خلق می شود و همانا اراده ای که از خون های بر زمین ریخته مظلوم ولادت یافته باشد شب و روزش وقف مبارزه با ظالم است. راستش را بخواهید سلطه گران صهیونیست هیچ وقت محاسبه این قسمت ماجرا را نمی کنند. آنها خون بر زمین ریخته شده را پایان درگیری دانسته و با کشتن زن و مرد و کودک و کاهش کمیت مبارزان به دنبال هموار ساختن راه پیروزی هستند. القصه دل شان به ابزار های پیشرفته جنگی گرم است و بدین منظور بود که فاتحانه رجز نابودی حماس و کوچ دادن اجباری هزاران فلسطینی می خواندند. غافل از آنکه من جاء بالحسنه فله عشر امثالها؛ از هر جانی که در راه خیر فدا می شود ده جان دیگر زاده می شود. این جنگ، جنگ اراده هاست نه جنگ عدد و کمیت که با عقل حسابگرانه قابل پیش بینی باشد. ما این روایت از فلسطینیان را فقط نشنیده ایم بلکه چشیده ایم؛ مگر یادمان رفته روزی که صدام نیز با دلگرمی به ابزار های ظاهری قدرت وعده فتح سه روزه تهران داد اما مومنین به تاسی از ارباب شان سیدالشهدا جان خویش را در راه لقای الهی فدا نموده و صدام را در تصرف یک وجب از خاک میهن ناکام گذاشتند. و همانا آنها مصداقی از عبارت زیارت اربعین شدند که بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من الجهاله و حیرت الضلاله؛ که نشان می دهد خاستگاه مبارزات ما جائیست در کربلا و روز عاشورا...
یادداشت نویسنده - منتشر شده در شماره 297 نشریه فتح :
- ۱ نظر
- ۲۴ مرداد ۰۳ ، ۲۱:۲۱
