شهید بهشتی می گوید بهترین کاری که می شود برای مهدی فاطمه انجام داد این است که جامعه ای نمونه بسازیم ، اون رو به همه عالم نشون بدیم و بگوییم اگر آقا بیاید اینگونه می شود. این حرکت افکار عمومی را به سمت ظهور و طلب منجی سوق میدهد و زمینه را برای دولت کریمه حضرت مهدی فراهم خواهد کرد. در این شرایط اما هستند مسئولینی که اساسا با این آرمان ها و ادبیات بیگانه اند و در هرحال انقلاب از اینها بیشترین ضربه را خورده است، چپ و راست هم ندارد، هرکسی با هر خط حزبی و در هر جایگاهی اگر لحظه ای از این آرمان سرنوشت ساز فاصله بگیرد مایه خسران مبین است. و بی دلیل نبود که امام می گوید مسئولینی که به فکر تشکیل حکومت حضرت مهدی نباشند خائن و خطرسازند. برخی مان هرروز شعار میدهیم خدایا تا انقلاب مهدی از نهضت خمینی محافظت بفرما؛ بدین معنا که ما این نهضت را و این حرکت اجتماعی را به راه انداختیم و از آن پاسداری میکنیم تا به انقلاب مهدی برسیم. نگاهمان به انقلاب و نظام وسیله ای است نه هدف و غایت القصوا. خب اکنون با مسئولی که انقلاب را برای نان میخواهد چه باید کرد؟ آیا سکوت در برابر او جایز است؟ آیا موضع انفعال در شرایطی که عده ای با ناکارامدی ، فساد و ظلم خویش آرمان های انقلاب را می بلعند صحیح است؟ شاید مهمترین اقدام مهجور مانده بازگشت به اندیشه های عدالتخواهانه شهید بهشتی و امثالهم باشد. فردی که در عین حال که خودش مسئولی در جامعه اسلامی بود اما مردم را مدام به پویایی ، حرکت ، فعالیت و نقد و مطالبه گری دعوت میکرد و میگفت هیچ بنای اجتماعی از آن بنا شوم تر نیست که انسان یا انسان هایی در جامعه هرکار خواستند بکنند بدون آنکه بشود بر آنها خرده گرفت یا از آنها بازخواست کرد. البته که در این وانفسایی که آثار عدل اجتماعی و اقتصادی و اخلاقی در حد مطلوب همه ما نیست نق زدن و غر زدن به اینکه خون دادیم تا به عدالت برسیم پس کو عدالت و این چه جمهوری اسلامی شد فقط از انسان های ضعیف و منفعل بر می آید. باید با اندیشه ای بازتر و همکاری بیشتر و آماده کردن بیشتر خود این راه سنگلاخ پرنشیب و فراز انقلاب را با قاطعیت هرچه بیشتر بپیماییم....
والسلام
- ۰ نظر
- ۱۱ تیر ۰۱ ، ۱۴:۴۰
