چگونگی تسلط امام زمان (عج) بر چند میلیارد جمعیت زمین ( بخش دوم )
دو. اصلاح سریع کارها با امدادهاى غیبى
طبق روایات خداوند، حجت خود را در قیام بزرگ و شکوهمندش یارى مى دهد و با انواع امدادهاى غیبى، پیروزى او را آسان و کارهایش را سریع اصلاح مى کند. و رسول خدا (صلی الله علیه وآله) مى فرماید: «مهدى از ما اهل بیت است خداوند (امر) او را در یک شب اصلاح مى کند»[2]
موارد امدادهاى غیبى خداوند عبارت است از:
2.1. ایجاد ترس در دل دشمنان
حضرت مهدى(عج) یارى شده با ترس (مؤید بالرعب) است؛ یعنى خداوند چنان رعب و ترس او را در دل دشمنان مى اندازد که قدرت هر عکس العمل شدید و سفاکانه را از آنها سلب مى کند، حتى ترس از سپاهیان آن حضرت(عج)، یک ماه جلوتر از حرکت آنها بر دشمن حاکم مى شود.
امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: «خداوند... مهدى را به سه لشکر تأیید مى کند... و رعب (یویده ثلاثه اجناد... الرعب)» [3]
2.2. یارى شده با فرشتگان
از جمله تأییدات و امدادهاى غیبى الهى، کمک فرستادن ملائک براى یارى امام مهدى(عج) و جهاد آنان همراه با حضرت(عج) است. در روایتى آمده است: «خداوند او را به سه هزار ملائکه یارى خواهد کرد...»، «هنگامى که قائم آل محمد(ص) ظهور نماید، خداوند او را به وسیله گروه هاى فرشتگان نشاندار، پیاپى، فرود آورده شده و مقرب (بالملائکه المسومین و المردفین و المنزلین و الکروبین) یارى خواهد کرد. جبرئیل، فرشته امین وحى، پیشاپیش آن حضرت و میکائیل سمت راست و اسرافیل سمت چپ او خواهد بود. ترس و رعب به مسافت یک ماه، پیشاپیش و سمت راست و طرف چپش حرکت خواهد کرد و فرشتگان مقرب در کنار او خواهند بود»[4]
2.3. یارى شده با نیروهاى طبیعى
براى حضرت قائم حتى زمین نیز مهیا و آماده مى شود (تطوى له الارض)[5] بر این اساس ممکن است خداوند به وسیله نیروهایى چون باد و دیگر نیروهاى طبیعت، حضرت مهدى(عج) را یارى رساند ؛ چنان که همه نیروهاى طبیعت (باد و صاعقه و...) مسخر حضرت سلیمان (علیه السلام) بودند. با تسلط حضرت مهدى(عج) به نیروهاى طبیعت و تصرف در آنها با اذن الهى، پیروزى هایى نصیب ایشان خواهد شد.
در روایتى از امام صادق (علیه السلام) آمده است: «... (وقتى) قائم ما مهدى ظهور کند، تمام مشرکان در روى زمین محو مى شوند، تا جایى که سنگ به سخن مى آید و به مؤمن مى گوید: اى مؤمن! درون من کافرى است، مرا بشکن و او را به قتل برسان»[6]
[2].کمال الدین، ج 1، ص 152، ح 15.
[3].الغیبة نعمانى، ص 198.
[4].همان، ص 234 ؛ بحارالانوار، ج 52، ص 348
[5].منتخب الاثر، ص 468.
[6].الغیبة نعمانى، ص 229، ح 11