آسمان تکیه به دستان تو دارد عباس...

اثر حسن روح الامین

قلم عدل ( بزرگترین زینت حیات )

 

قلم عدل مجموعه ای از سخنان علما ، بزرگان و شهداست که در قالب عکس نوشته و مرتبط با ایام محرم الحرام به انتشار در می آیند.

لازم به ذکر است بخشی از عکس نوشته ها پیرامون مبحث رابطه صلح و جنگ خواهد بود که از قبل وعده داده شده است. 

#نشر_دهید

رابطه صلح و جنگ

 

باسمه تعالی 

 

- در بخش اول یک معرفی کاملا مختصر از محتوای این عنوان که دارای سلسله مطالب است انجام می شود.

 

- رابطه صلح و جنگ در واقع بیان کننده رابطه صلح امام حسن (ع) و قیام امام حسین (ع) است و به نوعی در پایان می خواهد لزوم وجود هردو و وابستگی میان این دو را نشان دهد به گونه ای که با نبود یکی دیگری نیز رخ نمی دهد و پاسخی باشد بر شبهه تاریخی که " چرا امام حسن همانند برادرشان امام حسین قیام نکردند ؟ "

 

- مطالب برگرفته از کتاب دو امام مجاهد به نویسندگی حضرت آیت الله خامنه ای است 

 

- ابتدا از جملات کلی کتاب آغاز کرده و سپس با بیان مطالب طولانی تر وارد جزئیات خواهیم شد

 

- در ابتدا خواندن این کتاب را توصیه می کنیم اما اگر قصد همراهی با ما را دارید لطفا تا آخر همراه ما باشید ...

 

و من الله توفیق 

مهدویت و انتظار به روایت زیارت عاشورا ( بخش آخر )

 

ج) آموزة مهدویت در زیارت عاشورای حسینی 

 

۸ . در این زیارت به طور ویژه دو بار در متن زیارت و یک بار در متن حاشیه ای زیارت به خون خواهی حسین و یاران و فرزندان او در رکاب امام زمان توجه ویژه داده شده است: 

وجعلنا و ایاکم من الطالبین بثاره مع ولیّه الإمام المهدی من آل محمّد

آمدن این آموزه در متن زیارت و در عبارت های پیرامون این زیارت در روز عاشورا هنگامی  که مؤمنان هم دیگر را تسلیت می دهند، چه مفهوم و معنایی دارد؟ 

و نیز نشر و ترویج و تحکیم این آموزه در رفتار روزانة مؤمنان چه پیامی برای ما دارد؟ 

در سه عبارت وارد شده در این زیارت چنین می خوانیم:

فأسأل الله الذین أکرم مقامک وأکرمنی بک أن یرزقنی طلب ثارک مع امام منصور من أهل بیت محمد

حالا که این مصیبت بسیار بزرگ بر من وارد شده است و تمام مسلمین و بر اهل آسمان و زمین سنگینی کرده است از خدا می خواهم به خاطر جایگاه بسیار بلندی که نزد او داری و به سبب تو به من کرامت داده است، خون خواهی خون ترا به من روزی دهد، آن هم با رهبری پیروز و منصور و یاری شده از اهل بیت محمد

فأسأل الله الذی أکرمنی بمعرفتکم و معرفة أولیاءکم ورزقنی البراءة من اعدائکم أن یجعلنی معکم فی الدنیا والآخرة وأن یثبت لی عندکم قدم صدق فی الدنیا والآخرة، وأسأله أن یبلّغنی المقام المحمود لکم عندالله و أن یرزقنی طلب ثاری مع امام هدیً ظاهر ناطقٍ بالحق منکم؛ 

از خدایی که معرفت و شناخت شما و دوستان شما را به من کرامت کرده و برائت از دشمنانتان را به من روزی داده، می خواهم که مرا همراه با شما در دنیا و آخرت قرار دهد، و مرا در محبت و یاری شما استوار گرداند، و جایگاه مستحکم و پایداری در محبت و دوستی و نصرت شما به من عطا کند، و از او می خواهم که مرا به مقام ستوده شده در نزد او برساند، و با امامی از اهل بیت محمد که امامی هدایت کننده و رهبری آشکار و حق خواه و حق گو باشد، به من توفیق دهد که حق شما و خون شما را که خون من هم می باشد مطالبه نمایم. و در این حق شناسی شریک او باشم. 

وجعلنا وایاکم من الطالبین بثاره مع ولیه الامام المهدی من آل محمد

خداوند ما را با شما از خونخواهان حسین بن علی در معیت و همراهی ولی او، که امام مهدی از آل محمد است، قرار دهد. 

این عبارت را شیعیان و دوست داران حسین در روز عاشورا به هم دیگر تذکر می دهند و شعار خود قرار می دهند. 

 

مهدویت و انتظار به روایت زیارت عاشورا ( بخش دوم )

ب ) ویژگی های منحصر به فرد زیارت عاشورا و کلید واژه های آن 

 

۱. برای زیارت امام حسین در روز عاشورا و در کربلای معلّا ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار غزوه (شرکت در دو هزار جنگ در راه خدا) آن هم همراه با رسول الله در تمام این حج ها و عمره ها و جهادها، و همراه با امامان معصوم مطرح می باشد. گویا برای هیچ زیارتی چنین ثوابی منظور نشده است. 

در صورتی که این زیارت از راه دور انجام گیرد ثواب آن کمتر از هزار حج و هزار عمره و هزار غزوه با رسول خدا نخواهد بود. 

ثواب تحمّل مصیبت تمام انبیا و اوصیا و صدیقان و شهدا تا روز قیامت را به او می دهند. و زیارت کننده امام حسین را (با زیارت ویژه)، همراه شهدای کربلا قرار می دهند، و ثواب زیارت انبیا و تمام زائران امام حسین را برای او در نظر می گیرند. 

حال این سؤال پیش می آید که چرا این همه ثواب برای این زیارت در نظر گرفته اند؟ 

۲. محور اصلی زیارت عاشورا مهم ترین محور در اسلام ناب است. حبّ و بغض، تولا و تبرا، (دوستی و دشمنی)، خمیر مایة تمام رفتارهای انسان ها در طول مسیر زندگی، و روح متحرک و مؤثر در وجود انسان های کامل می باشد. 

این تولا و تبرا در قالب لعن و سلام، رخ نموده، و خط مشی واقعی یک انسان مسلمان ناب را در وجود او پایه گذاری کرده و او را در مسیر اسلام ناب می برد. 

۳. تکرار فراوان لعن و سلام و واژه های هم خانواده با این دو مفهوم معنایی خاص و رنگی ویژه به این زیارت می دهد. 

۴. واژة "لعن" در متن زیارت ۲۲ مرتبه و واژة برائت نُه مرتبه از قاتلان و پیروان و پایه گذاران ستم بر اهل بیت مطرح شده است. 

۵. صد بار "لعن" ویژه که نشان دهندة برائت و دوری جستن و فاصله گرفتن از تمام ستم گران و تضییع کنندگان حق محمد و آل محمد و مباشران قتل حسین بن علی( و مقدم داشتن این لعن بر سلام که در هر بار نیز سه مرتبه واژة "لعن" تکرار می گردد که در مجموع ۳۳۴ بار لعن صریح و برائت در ذهن زیارت کننده با این زیارت آمیخته می شود. که گویای امری مهم و ضروری در جهت فاصله گرفتن از تمام عوامل ستم، ستم گری و ستمگران می باشد. 

۶. حداقل ده بار سلام بر حسین بن علی با عناوین بسیار تأثیر گذار بر فکر و روان زیارت کننده دیده می شود، مانند:

السلام علیک یا ابا عبدالله، السلام علیک یا ابن رسول الله، السلام علیک یا ابن أمیر المؤمنین و ابن سید الوصیین، السلام علیک یا ابن فاطمة سیدة نساء العالمین، السلام علیک یا ثار الله و ابن ثاره والوتر الموتور.

و آن گاه تکرار این سلام در تمام متن زیارت و پرداختن به سلام ویژه به تعداد صد بار و در هر بار سه "سلام" بر حسین و یاران حسین و فرزندان حسین، به تعمیق ارتباط و ایجاد احساسی ویژه و نشان دهنده وابستگی کامل به امام شهیدان می انجامد که در هیچ زیارت دیگری دیده نمی شود. 

۷. در این زیارت بعضی از کلید واژه های مهم با اندکی تفاوت حداقل هر کدام دو بار تکرار می شود، مانند: 

اتقرّب إلی الله و إلی رسوله... بموالاتک وبالبراءة ممن قاتلک؛

به سوی خدا و رسول خدا و ... نزدیک می شوم، و این نزدیک شدن با موالات و دوستی تو و برائت از دشمنان و قاتلان تو انجام می گیرد. 

 

مهدویت و انتظار به روایت زیارت عاشورا ( بخش اول )

 

زیارت عاشورا در دو فراز به طور صریح به مهدویت اشاره دارد؛ نخست بعد از سلام به وجود مقدس امام حسین(علیه السلام) و ابراز برائت نسبت به دشمنان ایشان و مباشران و زمینه سازان آن واقعه جنایت،و در دومین فراز مهدویِ این زیارت دوباره از خدا می خواهیم که در زمره سپاه امام زمان(عج اله تعالی فرجه) باشیم.

 

---

 

آموزه مهدویت در زیارت عاشورا

 

در این زیارت با زمینه های توصیف شده از تولا و تبرا، سلام و لعن، سِلم و حُرب، و درخواست ثبات و پایداری در احقاق حق، ابراز نفرت و انزجار از پایه گذاران ستم و مباشران قتل امام حسین و پیروان آنان در طول تاریخ، می توان مهدیِ یاوران تمام عیار و آگاه و در حال آماده باش.

در این مقالة کوتاه پیوندها و زیارت عاشورا و آموزه مهدویت بررسی می شود، لذا باید به سه مطلب کلیدی توجه شود:

الف) عاشورای حسینی؛ 

ب) زیارت عاشورا؛ 

ج) جایگاه آموزه مهدویت در متن زیارت عاشورا.
 

الف) ویژگی های  عاشورای حسینی نماد تمام عیار اسلام ناب محمدی

 

۱. اوج خداخواهی و خداگرایی و خدام داری را در عاشورای حسینی می بینیم؛ 

۲. عاشورای حسینی را سمبل اسلام ناب محمدی و در تقابل با جاهلیت اموی و اسلام تحریف شده می بینیم؛ 

۳. نماد کامل عزت و ایثار و فداکاری برای رهایی از اسارت های مادی و دنیوی انسان .

۴. بیان کننده ر روش صحیح تعامل با جاذبه های زندگی دنیوی هنگام تزاحم دین و دنیای انسان؛ 

۵. عاشورای حسینی تابلوی زرّین جلوه های بسیار نغز مکارم اخلاق محمدی و تجلّی عینی معنویت و غلبه ارزش گرایی بر تمام جاذبه های مادی؛

۶. عاشورای حسینی بزرگ ترین و مؤثرترین تجربه عملی موفق در نشان دادن موفقیت تِزِ پیروزی خون بر شمشیر و تحکیم صحیح سنت های الهی در جهت اجزا فرهنگ عدالت مدار الهی در عمق وجدان های جوامع بشری؛ 

۷. عاشورای حسینی آغاز حرکت جدید امت اسلامی به سوی جامعه عدل مدار الهی و احیاگر ارادة آهنین یک امت زنده در پیچ و خم تحریف های پیچیده شیطانی و ماسک های مزوّرانه دین نما و دین زدا؛ 

۸. عاشورای حسینی سمبل تمام عیار تولا و تبرا (دشمن شناسی و دشمن ستیزی)؛

۹. عاشورای حسینی نشان دهنده چگونه آمیختن عشق و شجاعت با مظلومیت و حق طلبی پیروزمندانه در عمق هستی؛ 

۱۰. عاشورای حسینی حلقه وصل دو محمد در تاریخ: محمد خاتم انبیاء و محمد خاتم اوصیا، محمدِ پایه گذار آغاز گر دین حق، و محمد تحقق دهنده و گسترش دهندة حاکمیت دین حق. 

 

منبع : سایت راسخون

منبع : سایت عصر شیعه

پاسخ به شبهات عاشورا 4

 

افسانه عروسی قاسم:
نخستین مورخی که برای اولین بار به مسئله عروسی حضرت قاسم (ع) پرداخت مرحوم ملا حسین واعظ کاشفی بوده است. وی بر اساس کتابی مربوط به قرن پنجم هجری که هم اکنون نیز اثری از آن بجای نمانده است به این نکته اشاره نموده و آن را پر و بال داده است. در این کتاب آن هم در یک بیت از اشعارش چنین اشاره شده است که امام به قاسم فرمود: آرزوی دیدن عروسی تو را داشتم. این یک بیت سبب ساخت وقایعی پر سوز و بیان ماجراهایی اتفاق نیفتاده در کربلا شده است.
پس از ملا حسین واعظ کاشفی، شخصی به نام فخر الدین طریحی در کتابش به نام «المنتخب للطریحی» این قصه را از زبان فارسی به زبان عربی برگرداند. ترجمه طریحی باعث اشتهار و رواج این افسانه بین شیعیان سرزمین‌های عربی گردید.
حاج میرزا حسین نوری طبرسی از محدثان بزرگ شیعی نیز عروسی قاسم را در زمره اخبار دروغین و غیر قابل اعتمادی آورده که علما از آن اعراض کرده و ابدا اسمی از آن در هیچ یک از کتاب‌های تاریخی خود نیاورده‌اند. طبرسی دلیلی محکم برای بطلان این افسانه دارد که: «به مقتضای تمام کتاب‌های قابل اعتمادی که در گذشته، علمای بزرگ در فن حدیث و سیره نویسی داشته‌اند، نمی‌توان برای حضرت سید الشهدا دختر قابل تزویج و بی شوهری پیدا کرد که حضرت آن را به قاسم تزویج کرده باشد».
خلاصه آن که: عروسی قاسم به شکلی که در روضه‌ها مطرح می‌شود داستانی زیبا، جذاب و خیال انگیز است اما هیچ بهر‌ه‌ای از حقیقت و سندیت تاریخ ندارد.
در این‌جا جهت کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه فقط به ذکر مشخصات افراد و آثاری که نادرستی و دروغ بودن این تحریف اشاره کرده‌اند می‌پردازیم:
1- شیخ عباس قمی، منتهی‌الامال، ج1، ص700.
2- علامه مامقانی، تنقیح المقال، جلد2، جزء2، ص19.
3- شیخ محمد تقی شوشتری، قاموس الرجال، ج8، ص466.
4- شیخ جعفر شوشتری، فواید المشاهد، ص51.
5- قاضی طباطبایی، تحقیق درباره اولین اربعین سیدالشهدا، ص683-689.

پاسخ به شبهات عاشورا 3

حضرت رقیه(س):
در پاسخ به این بخش باید گفت:
در میان منابع کهن و اصیل تاریخ و همچنین در کتابهایی که تحت عنوان «مقتل» پیرامون شهادت امام حسین(ع) نوشته شده‌اند (از قبیل: تاریخ الامم و الملوک، محمد بن جریر طبری؛ الارشاد، شیخ مفید؛ مناقب آل ابی‌طالب، ابن شهرآشوب؛ اعلام الوری، طبرسی؛ نسب قریش، مصعب‌بن‌عبدالله الزبیری؛ انساب الاشراف، بلاذری؛ تذکرة الخواص، سبط ابن جوزی و ...) هیچ نامی از حضرت رقیه به میان نیامده است. مورخان و مقتل نویسان فقط از دو دختر امام حسین به نام‌های: فاطمه و سکینه یاد کرده اند. و در هیچ یک از منابع اولیه (یعنی از زمان شهادت تا شش قرن پس از آن) نامی از رقیه (فاطمه صغری) موجود نیست. این نام در منابع متاخر (مربوط به صده‌های اخیر)از قبیل: نفس المهموم (ص 415-416)؛ معالی السبطین (ج2، ص170)؛ منتهی الآمال(ج1، ص807 و ...)؛ به ادبیات عاشورا وارد شده است.
در میان منابع قدیمی تنها کسی که درباره خرابه شام و درگذشت دختر سه و یا چهار ساله امام حسین، گزارشی کوتاه ارائه کرده است عماد الدین حسن بن علی طبری صاحب کتاب «کامل بهایی» می‌باشد که وی نیز نامی از دختر متوفی نبرده است.]عماد الدین طبرى می‌نویسد: در کتاب «حاویة در مثالب معاویة» آمده است که زنان خاندان نبوت در حالت اسیرى، حال مردانى را که در کربلا شهید شده بودند، مخفى مى‏داشتند و به پسران و دختران آنان مى‏گفتند: پدرتان به سفر رفته و برمى‏گردد. پس از آنکه به دستور یزید زنان و کودکان اسیر را در جوار خانه یزید جاى دادند، در میان آنان دخترکى چهار ساله شبى خواب دید. از خواب بیدار شد و گفت: بابام حسین کجاست؟ همین الآن او را در خواب دیدم و خیلى هم پریشان بود. زنان و کودکان، همه به گریه افتادند. سر و صداى گریه یزید را از خواب بیدار کرد. یزید گفت: چه خبر است؟ گفتند: بچه‏اى پدرش را مى‏خواهد و براى همین زنان و کودکان گریه مى‏کنند. یزید دستور داد: سر پدرش را ببرید و در کنار او بگذارید. مأموران یزید سر امام حسین را آوردند و در برابر چشمان آن بچه قرار دادند. دختر چهار ساله وقتى نگاهش به آن سر افتاد ترسید و فریادى برآورد و پس از آن بیمار شد و وفات کرد. (عماد الدین طبرى، کامل بهائى، ج2، ص 179، چاپ اول، قم، مؤسسه طبع و نشر قم، 1376 ش)[ مأخذ یگانه و اصلی عماد الدین طبری نیز کتاب «حاویه در مثالب معاویه»است که نویسنده آن «قاسم بن محمد بن احمد ماموفی» از علمای سنی مذهبی است که ظاهرا انسان معتدل و بدون تعصبی بوده است. به جز منبع مزبور در هیچکدام از منابع معتبر و کهن، ذکری از حکایت دختری خردسال که با دیدن سر بریده پدرش جان سپرده باشد به میان نیامده است. سایر کتاب‌هایی که از این تاریخ به بعد نوشته شده‌اند با استناد به این کتاب، داستان رقیه را ذکر و آن را پر و بال داده‌اند.

 

منابع : سایت تبیان - پرسمان دانشجویی

پاسخ به شبهات عاشورا 2

 

به نظر شما آیا امام حسین(ع) و یارانشان در کربلا اقدامى براى به دست آوردن آب نمودند؟ آیا نمى شد با حفره چاه (در حالى که فاصله نزدیکى با نهر آب داشتند و آب نزدیک سطح زمین بود) آب تهیه نمود؟

 

پاسخ :

 

از مدارکى استفاده مى شود که چون تشنگى ، امام حسین و اصحابش را سخت آزرده کرده بود ، آن حضرت کلنگى برداشتند و در پشت خیمه ها به فاصله نوزده گام به طرف قبله زمین را کندند ، آبى بس گوارا بیرون آمد ، همه نوشیدند و مشکها را پر کردند. سپس آن آب ناپدید گردید ودیگر نشانى از آن دیده نشد. جر یان ماجراى شگفت انگیز و اعجاز آمیز توسط جاسوسان به عبیدالله رسیده و پیکى نزد عمر بن سعد فرستاد که: به من خبر رسیده که حسین چاه مى کند و آب به دست مى آورد و خود و یارانش مى نوشند به محض این که نامه به تو رسید ، بیش از پیش مراقبت کن که دست آنها به آب نرسد و کار را بر حسین و اصحابش بیشتر سخت بگیر و با آنان چنان رفتار کن که با عثمان کردند. عمر بن سعد طبق فرمان عبیدالله بیش از پیش بر امام و یارانش سخت گرفت تا به آب دست نیابند. مرحوم خیابانى این قضیه را از وقایع روز هشتم محرم ذکر مى کند ـ وقایع الایام ص 275 قصه کربلا ص 231 از مقتل الحسین خوارزمى ج 1،ص 244 ریاض المصائب ص 420 چاپ مؤسسة الاعلمى بیروت علاوه بر این وقتى که آب فرات را در روز هفتم بر امام حسین (علیه السلام) بستند. در روز هشتم امام حسین (علیه السلام) برادر خود عباس بن على بن ابى طالب (علیه السلام) را فرا خواند و به او مأموریت داد تا همراه سى نفر سواره و بیست نفر پیاده جهت تدارک آب براى خیمه ها حرکت کنند در حالى که بیست مشک با خود داشتند. آنان شبانه حرکت کردند تا به نزدیکى شط فرات رسیدند در حالى که نافع بن هلال پیشاپیش آنها با پرچم مخصوص حرکت مى کرد ..... عباس بن على (علیه السلام) و نافع بن هلال بر دشمن حمله ور شدند و آنها را به پیکار مشغول کردند و سواران راه را بر سپاه عمرو بن حجاج با سپاهى موکل بر فرات بود که کسى از اصحاب امام(ع) از آن آب برندارد، بستند، تا پیادگان توانستند مشک هاى آب را از آن منطقه دور کرده و به خیمه ها برسانند. قصه کربلا ص 234 نفس المهموم ص 219 ولى در روز عاشورا این آب هم تمام شد و با توجه به این که محاصره دشمن لحظه به لحظه تنگ تر مى شد و جنگ هم شروع مى شد فرصت حفر چاه و یا اقدام دیگر براى امام و یارانش باقى نبود. بدین خاطر آن حضرت و اهل بیتش در روز عاشورا گرفتار عطش شدید گردیدند. سلام خدا بر آن لب هاى خشکیده.

 

منابع : سایت تبیان - سایت آنتی شبهه

پاسخ به شبهات عاشورا 1

 

درخواست جرعه‌ای آب از دشمن:
این مسئله از جعلیات تاریخی است. آیا معقول است امام حسین از کسانی که:
1- او را محاصره کرده، برای مدت چند روز آب را بر روی او و خاندانش بسته‌اند.
2- در روز عاشورا به جنگ با او پرداخته‌اند، یاران و سپس اقوام و فرزندانش را کشته‌اند بدون آن‌که جرعه‌ای آب به آنان بنوشانند.
3- و حتی به طفل شیر خواره هم رحم نکرده او را با تیر هدف قرار داده‌اند و...
درخواست آب کند. آیا آنان به بقیه شهدا آب داده بودند که به امام بدهند و امام نیز به همین گمان از آنان درخواست آب کند. (اگر عده‌ای با شما چنین می‌کردند حاضر بودید از آنان درخواست آب کنید).
بعلاوه این مسئله با عزت نفس امام سازگاری ندارد. امامی که فریاد بر می‌آورد: «هیهات منّا الذلة» بخاطرجرعه‌ای‌ آب از دشمنان خدا و پیامبر، عاجزانه درخواست آبی را کند که هرگز به او نمی‌دادند

 

منابع : سایت تبیان - پرسمان دانشجویی