منبع : سایت مصاف
- ۰ نظر
- ۱۴ تیر ۹۸ ، ۱۷:۵۷
منبع : سایت مصاف
۲۵. قَالَ علیهالسلام: فَوْتُ الْحَاجَةِ خَیْرٌ مِنْ طَلَبِهَا مِنْ غَیْرِ أَهْلِهَا وَ أَشَدُّ مِنَ الْمُصِیبَةِ سُوءُ الْخُلُقِ مِنْهَا. (تحفالعقول، ص۳۵۹)
امام صادق علیهالسلام فرمود: از دستدادن حاجت و نیاز، بهتر از تقاضاى به نااهل است، و دشوارتر از گرفتارى، بدخویی ناشى از آن گرفتارى است.
۲۶. سَأَلَهُ علیهالسلام رَجُلٌ أَنْ یُعَلِّمَهُ مَا یَنَالُ بِهِ خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ لَا یُطَوِّلَ عَلَیْهِ، فَقَالَ علیهالسلام: لَا تَکْذِبْ. (تحفالعقول، ص۳۵۹)
مردى از امام صادق علیهالسلام درخواست کلامى کوتاه نمود که حاوى خیر دنیا و آخرت باشد، ایشان فرمود: دروغ مگو.
۲۷. قَالَ علیهالسلام: الدَّیْنُ غَمٌّ بِاللَّیْلِ وَ ذُلٌّ بِالنَّهَارِ. (تحفالعقول، ص۳۵۹)
امام صادق علیهالسلام فرمود: بدهکارى، اندوه شب است و خوارى روز.
۲۸. قَالَ علیهالسلام: إِذَا صَلَحَ أَمْرُ دُنْیَاکَ فَاتَّهِمْ دِینَکَ. (تحفالعقول، ص۳۵۹)
امام صادق علیهالسلام فرمود: چون کار دنیایت سامان یافت، به دین و آئین خود بدگمان شو.
۲۹. قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام: بَرُّوا آبَاءَکُمْ یَبَرَّکُمْ أَبْنَاؤُکُمْ وَ عِفُّوا عَنْ نِسَاءِ النَّاسِ تَعِفَّ نِسَاؤُکُمْ. (کافی، ج۵، ص۵۵۴)
امام صادق علیهالسلام فرمود: با پدران خود خوشرفتارى کنید تا مشمول خوشرفتارى فرزند خود گردید؛ و نسبت به زنان مردم رعایت عفّت و پاکدامنى بنمایید تا زنانتان عفیف و پاکدامن گردند.
۳۰. قَالَ علیهالسلام: مَنِ ائْتَمَنَ خَائِناً عَلَى أَمَانَةٍ لَمْ یَکُنْ لَهُ عَلَى اللَّهِ ضَمَانٌ. (تحفالعقول، ص۳۶۰)
امام صادق علیهالسلام فرمود: هرکه خائنى را امانتدارِ امانتى کند، او را نزد خدا ضمانتى نباشد.
۳۱. قَالَ علیهالسلام: الْحَیَاءُ عَلَى وَجْهَیْنِ فَمِنْهُ ضَعْفٌ وَ مِنْهُ قُوَّةٌ وَ إِسْلَامٌ وَ إِیمَانٌ. (تحفالعقول، ص۳۶۰)
امام صادق علیهالسلام فرمود: حیا دو گونه است: یکى ضعف و ناتوانى است، و دیگرى نیرومندى و اسلام و ایمان.
۳۲. قَالَ علیهالسلام: تَرْکُ الْحُقُوقِ مَذَلَّةٌ وَ إِنَّ الرَّجُلَ یَحْتَاجُ إِلَى أَنْ یَتَعَرَّضَ فِیهَا لِلْکَذِبِ. (تحفالعقول، ص۳۶۰)
امام صادق علیهالسلام فرمود: رعایت نکردن حقوق، زبونى است، و مرد را براى پوزشخواهى به دروغ وامىدارد.
منبع : مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت
۱۷. قَالَ علیهالسلام: لَا تَصْلُحُ الصَّنِیعَةُ إِلَّا عِنْدَ ذِی حَسَبٍ أَوْ دِینٍ وَ مَا أَقَلَّ مَنْ یَشْکُرُ الْمَعْرُوفَ. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام فرمود: احسان جز به خانوادهدار و دیندار شایسته نیست، و چه کمیابند آنها که احسان و محبت را حقشناسند.
۱۸. قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام: إِنَّمَا یُؤْمَرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ یُنْهَى عَنِ الْمُنْکَرِ مُؤْمِنٌ فَیَتَّعِظُ أَوْ جَاهِلٌ فَیَتَعَلَّمُ وَ أَمَّا صَاحِبُ سَوْطٍ أَوْ سَیْفٍ فَلَا. (کافی، ج۵، ص۶۰)
امام صادق علیهالسلام فرمود: بهراستى مؤمن [چون] امربهمعروف شود یا نهىازمنکر گردد، پند پذیرد؛ یا نادان یاد گیرد، ولى آنکه که تازیانه و شمشیر دارد [پند یا آموزش را] قبول نکند.
۱۹. قَالَ علیهالسلام: إِنَّمَا یَأْمُرُ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَى عَنِ الْمُنْکَرِ مَنْ کَانَتْ فِیهِ ثَلَاثُ خِصَالٍ عَالِمٌ بِمَا یَأْمُرُ عَالِمٌ بِمَا یَنْهَى عَادِلٌ فِیمَا یَأْمُرُ عَادِلٌ فِیمَا یَنْهَى رَفِیقٌ بِمَا یَأْمُرُ رَفِیقٌ بِمَا یَنْهَى. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام فرمود: تنها کسى مىتواند امربهمعروف کند یا نهىازمنکر نماید که داراى سه صفت باشد: به آنچه امر مىکند و از آنچه نهى مىنماید آگاه باشد، عادلانه امر کند و نهى نماید، با مهربانى و نرمی امر و نهى کند.
۲۰. قَالَ علیهالسلام: إِنَّ اللَّهَ أَنْعَمَ عَلَى قَوْمٍ بِالْمَوَاهِبِ فَلَمْ یَشْکُرُوهُ فَصَارَتْ عَلَیْهِمْ وَبَالًا وَ ابْتَلَى قَوْماً بِالْمَصَائِبِ فَصَبَرُوا فَکَانَتْ عَلَیْهِمْ نِعْمَةً. (تحفالعقول، ص۳۵۹)
امام صادق علیهالسلام فرمود: خداوند بخششهایی به مردمى داد و شکرش نکردند و آن نعمتها وبال آنها شد؛ و مردمى را به مصیبتها گرفتار کرد و صبر کردند، و بلاها براى آنها نعمت شد.
۲۱. قَالَ علیهالسلام: صَلَاحُ حَالِ التَّعَایُشِ وَ التَّعَاشُرِ مِلْءُ مِکْیَالٍ ثُلُثَاهُ فِطْنَةٌ وَ ثُلُثُهُ تَغَافُلٌ. (تحفالعقول، ص۳۵۹)
امام صادق علیهالسلام فرمود: مصلحت زندگى و معاشرت اجتماعى، به پیمانهاى پر میماند که دو سوم آن هوش و زیرکى، و یکسومش نادیده گرفتن و تجاهل است.
۲۲. قَالَ علیهالسلام: مَا أَقْبَحَ الِانْتِقَامَ بِأَهْلِ الْأَقْدَارِ. (تحفالعقول، ص۳۵۹)
امام صادق علیهالسلام فرمود: انتقامجویى قدرتمندان چه زشت است.
۲۳. قِیلَ لَهُ مَا الْمُرُوَّةُ؟ فَقَالَ علیهالسلام: لَا یَرَاکَ اللَّهُ حَیْثُ نَهَاکَ وَ لَا یَفْقِدُکَ مِنْ حَیْثُ أَمَرَکَ. (تحفالعقول، ص۳۵۹)
از امام صادق علیهالسلام پرسیده شد: مردانگى چیست؟ فرمود: خدا تو را آنجا که منع کرده، نبیند و آنجا که امر کرده، گم نکند.
۲۴. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام قَالَ: مَکْتُوبٌ فِی التَّوْرَاةِ اشْکُرْ مَنْ أَنْعَمَ عَلَیْکَ وَ أَنْعِمْ عَلَى مَنْ شَکَرَکَ فَإِنَّهُ لَا زَوَالَ لِلنَّعْمَاءِ إِذَا شُکِرَتْ وَ لَا بَقَاءَ لَهَا إِذَا کُفِرَتْ. الشُّکْرُ زِیَادَةٌ فِی النِّعَمِ وَ أَمَانٌ مِنَ الْغِیَرِ. (کافی، ج۲، ص۹۴)
امام صادق علیهالسلام فرمود: در تورات نوشته شده: سپاس آنکس که نعمتت داده، بگذار؛ و بر کسى که شکرت گفت، نعمت بخش، که نعمتها با شکرگزارى زوال نپذیرند، و با کفران و ناسپاسى بقا نیابد. سپاسگزارى نعمت را افزون کند، و ایمنى و پناه از دگرگونی [نعمت] باشد.
منبع : مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت
۹. قَالَ علیهالسلام: الْإِیمَانُ فِی الْقَلْبِ وَ الْیَقِینُ خَطَرَاتٌ. (محاسن برقی، ج۱، ص۲۴۹)
امام صادق علیهالسلام فرمود: ایمان در قلب است، و یقین، خطورها و الهاماتى است.
۱۰. قَالَ علیهالسلام: الرَّغْبَةُ فِی الدُّنْیَا تُورِثُ الْغَمَّ وَ الْحَزَنَ وَ الزُّهْدُ فِی الدُّنْیَا رَاحَةُ الْقَلْبِ وَ الْبَدَنِ. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام فرمود: میل به دنیا، مایۀ غم و اندوه است و بىمیلى و زهد به دنیا، مایۀ آسایش دل و پیکر است.
۱۱. قَالَ علیهالسلام: مِنَ الْعَیْشِ دَارٌ یُکْرَى وَ خُبْزٌ یُشْرَى. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام فرمود: از عیش در زندگی، داشتن خانهاى اجارهاى و نانى خریدنى است.
۱۲. قَالَ علیهالسلام لِرَجُلَیْنِ تَخَاصَمَا بِحَضْرَتِهِ: أَمَا إِنَّهُ لَمْ یَظْفَرْ بِخَیْرٍ مَنْ ظَفِرَ بِالظُّلْمِ وَ مَنْ یَفْعَلِ السُّوءَ بِالنَّاسِ فَلَا یُنْکِرِ السُّوءَ إِذَا فُعِلَ بِهِ. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام به دو مرد که در حضورش نزاع مىکردند، فرمود: هان! هرکه با زورگویى پیروزى یابد، پیروزىاش نیکو نباشد و آنکس که با مردم بدى کند، نبایستى از بدى مردم، ناراحت گردد.
۱۳. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام قَالَ: التَّوَاصُلُ بَیْنَ الْإِخْوَانِ فِی الْحَضَرِ التَّزَاوُرُ وَ فِی السَّفَرِ التَّکَاتُبُ. (کافی، ج۲، ص۶۷۰)
امام صادق علیهالسلام فرمودند: برقرارى ارتباط بین برادران در وطن، دیدار یکدیگر است و هنگام سفر، نامهنگارى است.
۱۴. قَالَ علیهالسلام: لَا یَصْلُحُ الْمُؤْمِنُ إِلَّا عَلَى ثَلَاثِ خِصَالٍ التَّفَقُّهِ فِی الدِّینِ وَ حُسْنِ التَّقْدِیرِ فِی الْمَعِیشَةِ وَ الصَّبْرِ عَلَى النَّائِبَةِ. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام فرمود: مؤمن جز به سه خصلت نیک نشود: فهم عمیق در دین، اندازهدارى نیکو در زندگانى و بردبارى بر ناگوارى.
۱۵. قَالَ علیهالسلام: الْمُؤْمِنُ لَا یَغْلِبُهُ فَرْجُهُ وَ لَا یَفْضَحُهُ بَطْنُهُ. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام فرمود: بر مؤمن، عورتش چیره نگردد و شکمش او را رسوا نسازد.
۱۶. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام قَالَ: صُحْبَةُ عِشْرِینَ سَنَةً قَرَابَةٌ. (کافی، ج۶، ص۱۹۹)
امام صادق علیهالسلام فرمودند: همنشینىِ بیستساله، [بهمنزلۀ] خویشاوندى است.
منبع : مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت
۱. عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیهالسلام قَالَ: مَنْ أَنْصَفَ النَّاسَ مِنْ نَفْسِهِ رُضِیَ بِهِ حَکَماً لِغَیْرِهِ. (کافی، ج۲، ص۱۴۶)
از امام صادق علیهالسلام روایت شده که فرمود: هرکس که در مورد خود، رعایت انصاف نماید، به داورى دیگران پذیرفته شود.
۲. قَالَ علیهالسلام: إِذَا کَانَ الزَّمَانُ زَمَانَ جَوْرٍ وَ أَهْلُهُ أَهْلَ غَدَرٍ فَالطُّمَأْنِینَةُ إِلَى کُلِّ أَحَدٍ عَجْزٌ. (تحفالعقول، ص۳۵۷)
امام صادق علیهالسلام فرمود: آنگاه که روزگار، زمانۀ ستم باشد و مردمش اهل نیرنگ باشند، اعتماد به هرکسى درماندگى است.
۳. قَالَ علیهالسلام: إِذَا أُضِیفَ الْبَلَاءُ إِلَى الْبَلَاءِ کَانَ مِنَ الْبَلَاءِ عَافِیَةٌ. (تحفالعقول، ص۳۵۷)
امام صادق علیهالسلام فرمود: چون بلا بر بلا فزاید، (نشانۀ) رهایى از بلا باشد.
۴. قَالَ علیهالسلام: إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَعْلَمَ صِحَّةَ مَا عِنْدَ أَخِیکَ فَأَغْضِبْهُ فَإِنْ ثَبَتَ لَکَ عَلَى الْمَوَدَّةِ فَهُوَ أَخُوکَ وَ إِلَّا فَلَا. (تحفالعقول، ص۳۵۷)
امام صادق علیهالسلام فرمود: چون خواستى سلامت نفس برادرت را دریابى، او را به خشم آور. اگر در رفاقت با تو استوار ماند، او برادر تو است، وگرنه برادرت نیست.
۵. قَالَ علیهالسلام: لَا تَعْتَدَّ بِمَوَدَّةِ أَحَدٍ حَتَّى تُغْضِبَهُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ. (تحفالعقول، ص۳۵۷)
امام صادق علیهالسلام فرمود: به رفاقت کسى اعتماد مکن، تا او را [از روی امتحان،] سه بار به خشم آورى.
۶. قَالَ علیهالسلام: لَا تَثِقَنَّ بِأَخِیکَ کُلَّ الثِّقَةِ، فَإِنَّ صَرْعَةَ الِاسْتِرْسَالِ لَا تُسْتَقَالُ. (تحفالعقول، ص۳۵۷)
امام صادق علیهالسلام فرمود: به دوستت اعتمادِ مطلق مکن، زیرا زمینخوردن و ازپاىدرآمدن بر اثر دلباختگى و اعتماد همهجانبه، درمان و جبرانى ندارد.
۷. قَالَ علیهالسلام: الْإِسْلَامُ دَرَجَةٌ وَ الْإِیمَانُ عَلَى الْإِسْلَامِ دَرَجَةٌ وَ الْیَقِینُ عَلَى الْإِیمَانِ دَرَجَةٌ وَ مَا أُوتِیَ النَّاسُ أَقَلَّ مِنَ الْیَقِینِ. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام فرمود: اسلام یک درجه است، و ایمان درجهای است روى اسلام، و یقین درجهای است روى ایمان، آنچه مردم به آن رسند کمتر از یقین است.
۸. قَالَ علیهالسلام: إِزَالَةُ الْجِبَالِ أَهْوَنُ مِنْ إِزَالَةِ قَلْبٍ عَنْ مَوْضِعِهِ. (تحفالعقول، ص۳۵۸)
امام صادق علیهالسلام فرمود: برکندن کوهها آسانتر از برکندن دلها از جاى خویش است.
منبع : مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله بهجت
رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
21. الصَّومُ فِى الحرِّ جَهاد
روزه گرفتن در گرما، جهاد است.
بحارالانوار، ج 96، ص 257
امام صادق (علیهالسلام)
22. إذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعَکَ و بَصَرَکَ و شَعرَکَ و جَلدَک
زمانی که روزه مىگیری، چشم، گوش، مو و پوست تو هم روزهدار باشند. «یعنى از گناهان پرهیز کند.»
کافى، ج 4، ص 87
حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
23. مَا یَصنَع الصّائِمُ بِصِیامِه إذا لَم یَصُن لِسانَه و سَمعَه و بَصرَه و جَوارِحَه
روزهدارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه به چه کارش خواهد آمد.
بحارالانوار، ج 93، ص 295
رسول الله (صلّى الله علیه و آله)
24. مَن مَنَعَهُ الصَّوم مِن طَعامٍ یَشتَهِیهِ کَان حَقّاً عَلى الله أن یَطعَمَه مِن طَعامِ الجَنَّة و یُسقِیهِ مِن شَرابِها
کسى که روزه او را از غذاهاى مورد علاقهاش باز دارد، بر خداست که به او از غذاهاى بهشتى خورانده و از شرابهاى بهشتى بنوشاند.
بحارالانوار، ج 93، ص 331
رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
25. طُوبَى لِمَن ظَمأ أو جَاعَ لله أولئِکَ الَّذِین یَشبَعُون یَومَ القِیامَة
خوشا بحال کسانى که براى خدا گرسنه و تشنه شدهاند؛ اینان در روز قیامت سیر مىشوند.
وسائل الشیعه، ج 7، ص 299، ح2
کم کم ایام اقامت امام به پایان میرسید و آغاز هجرتی عظیم تر فرا می رسد مقارن غروب آفتاب بود و خورشید هم نور خود را از سرزمین پاریس جمع می کرد که دیدم دو دوشیزه فرانسوی درب اقامتگاه ایستاده اند و تقاضای ملاقات دارند. ملاقات امکان نداشت از آنان عذرخواهی کردم شیشه کوچکی دستشان بود و محتوی مقداری خاک درب شیشه مهروموم شده بود اظهار کردند اگر ملاقات ممکن نیست ، رسم ما بر این است که وقتی به کسی علاقه مند شدیم و ارادت پیدا کردیم هنگام جدائی و خداحافظی بهنترین هدیه را به او تقدیم کنیم و این خاک را به حضور امام تقدیم کنید و برای هر کدام یک قطعه عکس با امضای امام برایمان بیاورید ....
محضر امام رسیدم و جریان را عرضه داشتم امام با تبسمی شیرین شیشه را گرفتند و دو قطعه عکس را توشیح فرمودند به آنان دادم عکس را بوسیدند و با تشکر رفتند.
به قلم جمعی از فضلا و یاران امام
برگرفته از کتاب سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی 1
هجرت امام به پاریس تحولی عظیم بوجود آورد و برداشت و درکی که غربی ها از اسلام داشتند و مسلمانان را بباد مسخره می گرفتند به کلی دگرگون شد. اخلاق و رفتار و زندگی امام آن چنان تاثیری گذاشت که به گفته یکی از دانشمندان اگر تمام بودجه یک ساله حوزه های علمیه را صرف می کردیم برای تربیت مبلغ و تالیف و ترجمه کتاب و به اروپا می فرستادیم نمی توانستیم به اندازه قامت چهار ماهه امام در پاریس اسلام را در دنیا معرفی کنیم مردم پاریس از رادیو و تلویزیون خواسته بودند این اسلامی که رهبرش در نوفل لوشاتو زندگی می کند و با یک اعلامیه امت 36 میلیونی ایران را به حرکت رزمی در آورد چیست ؟ برای ما معرفی کنید که متاسفانه فیلمی که بتواند معرف اسلام واقعی باشد نداشتیم. تلویزیون فرانسه مجبور شد هر شب یک ربع ساعت فیلم محمد(ص) را بدون صدا برای مردم به نمایش بگذارد و هرشب در آغاز اخبار عکس امام بگذارد و اخبار مربوط به آن حضرت را برای مردم بگوید. در کوچه و خیابان که می رفتیم مردم با چشم عطوفت و مهربانی می نگریستند و برخورد مودبانه ای داشتند. هنگامی که امام برای اقامه نماز بیرون می آمدند همسایگان به تماشا می پرداختند و سیمای نورانی این رهبر الهی را نظاره می کردند و احساسات گرم و پر شور خود را ابراز می نمودند ...
رسول الله (صلی الله علیه و آله)
16. عَنِ اللّه تعالی: کُلُّ عَمَلِ اِبنُ آدَمَ لَهُ اِلاّ الصَّوم وَ هُوَ لی اَنَا اَجزِء بِهِ
خدای تعالی فرموده است: روزه برای من است و من پاداش آن را می دهم.
وسائل الشیعه، ج 7،ص 294، ح 15
امام باقر (علیهالسلام)
17. بُنِى الإسلامُ عَلى خَمسَةِ أشیاءٍ، عَلى الصَّلوةِ و الزَّکاةّ و الحَجِّ و الصَّومِ و الوِلایَه
اسلام بر پنج چیز استوار است، بر نماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).
فروع کافى، ج 4، ص 62، ح 1
امیرالمومنین (علیهالسلام)
18. فَرَضَ الله… الصِّیامَ إبتِلاء لإخلاصِ الخَلق
خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید.
نهجالبلاغه
رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
19. لِکُلِّ شَیئٍ زَکاة و زَکاة الأبدانِ الصِّیام
براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است.
کافى، ج 4، ص 62
رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
20. الصَّوم جُنَّةٌ مِنَ النّار
روزه سپر آتش (جهنم) است.
کافى، ج 4، ص 162
منبع : سایت تالاب
امیرالمومنین (علیه السلام)
11. الصِّیام إجتِنابُ المَحارِم کَما یَمتَنِع الرَّجُل مِن الطَّعامِ و الشَّراب
روزه، پرهیز از حرام ها است همچنان که شخص از خوردنى و نوشیدنى پرهیز مى کند.
بحار، ج 93، ص 249
امیرالمومنین (علیه السلام)
12. صومُ القَلبِ خَیرٌ مِن صِیام اللِّسان و صومُ اللِّسانِ خَیرٌ مِن صِیام البَطن
روزه قلب بهتر از روزه زبان و روزه زبان بهتر از روزه شکم است.
غرر الحکم، ج 1، ص 417، ح80
امام رضا (علیه السلام)
13. إنَّما اُمِرُوا بِالصَّوم لِکَى یعرفُوا ألَم الجُوعِ و العَطَش فَیستَدِلُّوا عَلَى فَقرِ الاخَر
مردم به انجام روزه امر شدهاند تا درد گرسنگى و تشنگى را بفهمند و به واسطه آن فقر و بیچارگى آخرت را بیابند.
وسائل الشیعه، ج 4، ص 4، ح 5
امیرالمومنین (علیه السلام)
14. کَم مِن صَائِم لَیسَ لَه مِن صِیامِه إلا الجُوعَ و الظّمَأ و کَم مِن قائِم لَیسَ لَهُ مِن قِیامِه إلا السَّهر و العنَاء
چه بسا روزهدارى که از روزهاش جز گرسنگى و تشنگى بهرهاى ندارد و چه بسا
شب زندهدارى که از نمازش جز بیخوابى و سختى سودى نمىبرد.
نهج البلاغه، حکمت 145
امام صادق (علیه السلام)
15. مَن صَام لله عزوجل یَوماً فِى شِدَّة
الحرِّ فَأصابَه ظَمأٌ، وَکَّلَ الله بِه ألف مَلَکٍ یَمسَحُون وَجهَه و
یُبَشِّرُونَه حَتّى إذا أفطَر
هر کس که در روز بسیار گرم براى خدا روزه بگیرد و تشنه شود خداوند
هزار فرشته را مىگمارد تا دستبه چهره او بکشند و او را بشارت دهند تا
هنگامى که افطار کند.
کافى، ج 4، ص 64، ح 8
منبع : سایت تالاب
رسول الله (صلیاللّه علیه وآله)
6. اِنَّ اَبوابَ السَّماءِ تُفتَحُ فِی اَوَّل لَیلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ وَ لا تُغلَقُ اِلی آخَرِ لَیلَهٍ مِنهُ
درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مىشود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.
بحارالانوار، ج 93، ص 344
رسول الله (صلیاللّه علیه وآله)
7. اَنَّ الجَنَّةَ لَتُنجَدُ وَ تُزَیَّنُ مِنَ الحَولِ اِلِی اَلحَولِ لدُخُولِ شَهرِ رَمَضانَ
همانا بهشت تزیین و آراسته میشود از سالی به سال دیگر به خاطر ورود به ماه رمضان.
سفینة البحار، ج 2، ص67
رسول الله (صلّى الله علیه و آله)
8. لَو یَعلَمَ العَبدُ ما فی رَمَضان، لَوَدَّ اَن یَکُونَ رَمَضانُ السَّنَةَ
اگر بنده «خدا» مىدانست که در ماه رمضان چیست [چه برکتى وجود دارد] دوست مىداشت که تمام سال، رمضان باشد.
بحارالانوار، ج 93، ص 346
امام رضا (علیهالسلام)
9. مَن قَرأ فِى شَهر رَمَضان آیَة مِن کِتابِ الله کَان کَمَن خَتَم القُرآن فِى غَیرِه مِنَ الشُّهور
هر کس در ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که در ماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
بحارالانوار، ج 93، ص 346
امیرالمومنین (علیه السلام)
10. صومُ النَّفسِ عَن لَذَّاتِ الدُّنیا أنفَعُ الصِّیام
روزه نفس از لذت هاى دنیوى، سودمندترین روزه هاست.
غرر الحکم، ج 1 ص 416 ح 64
رسول الله (صلی الله علیه و آله)
1. أیُّهَاالنّاس إنَّه قَد أقبَل إلَیکُم
شَهر الله بِالبَرکَةِ والرَّحمَةِ والمَغفِرة، شَهرٌ هُو عِندالله أفضَل
الشُّهُور و أیّامُه أفضَل الأیّام و لَیالِیهِ أفضَلُ اللَّیالِی و
سَاعَاتُه أفضَلُ السّاعَات
ای مردم، ماه خدا – ماه رمضان – با برکت و رحمت و آمرزش به شما روی
آورده است، ماهی که نزد خدا بهترین ماه ها، روزهایش بهترین روزها، شبهایش
بهترین شب ها و اوقاتش بهترین اوقات است.
وسائل، ج 7، ص 227
رسول الله (صلى الله علیه و آله)
2. إِنَّ الْمُؤمِنَ هِمَّتُهُ فِی الصَّلاةِ وَالصِّیامِ وَالعِبادَةِ وَالمُنافِقُ هِمَّتُهُ فِی الطَّعامِ وَالشَّرابِ کَالبَهیمَةِ
همّت مؤمن در نماز و روزه و عبادت است و همّت منافق در خوردن و نوشیدن؛ مانند حیوانات.
تنبیه الخواطر،ج1، ص 94
رسول الله (صلّى الله علیه و آله)
3. هُوَ (شَهرُ رَمَضانَ) شَهرٌ اَوَّلَهُ رَحمَةٌ وَ اَوسَطُهُ مَغفِرَةٌ وَ آخَرَهُ عِتقٌ مِنَ النّار
رمضان ماهى است که ابتدایش رحمت است و میانهاش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.
بحارالانوار، ج 93، ص 342
رسول الله (صلیاللّه علیه وآله)
4. شَهرُ رَمَضان سَیِّدُ السُّرُورِ وَ لَیلَةُ القَدرِ سیِّدُ اللَّیالی
ماه رمضان سرور ماهها و شب قدر، سرور شب هاست.
بحار الانوار، ج 40، ص 54
رسول الله (صلیاللّه علیه وآله)
5. مَن صامَ شَهرَ رَمَضانَ فَاجتَنَبَ فیهِ الحَرامَ وَ البُهتانَ رَضِی اللّهُ عَنهُ وَ اَوجَبَ لَهُ الجِنان
کسی که ماه رمضان را روزه بگیرد و از کارهای حرام و بهتان پرهیز کند خدا از او راضی شده و بهشت را بر او واجب میکند.
منبع : سایت تالاب
صورت نورانیش چون ماه شب چهارده می درخشد.
به گونه راستش نگاه کن ! آن خال زیبا را می بینی که چون ستاره ای می درخشد ؟
این جوان ، فرزند پیامبر است و می آید تا دین جدش را زنده کند ....
امام زمان وارد شهر میشود و در کنار کوه های این شهر منزل می کند.
شهر مکه ، شهر خدا و کعبه ، محور خداپرستی است و چون هدف امام ، ریشه کن کردن کفر است حرکت خود را از مکه شروع می کند.
هنوز تا زمان ظهور ، فرصت باقی است. امام زود تر به مکه آمده است تا برای انجام کارهای مقدماتی رسیدگی کند.
سپاهیان سفیانی با دقت همه راها های ورودی شهر را کنترل می کنند.
آماده شو !
ما باید به بیرون شهر برویم همان جایی که قرار است جوانی ماه رو وارد شود.
آنجا را نگاه کن!
آیا آن جوان سی ساله را می بینی که به شکل و شمایل یک چوپان است ؟
او در دست خود یک چوب دستی دارد و آرام آرام از میان سپاه سفیانی عبور میکند. خیلی عجیب است !
سپاه سفیانی که نمی گذارند هیچ کس وارد شهر شود چرا مانع ورود این جوان نمی شوند ؟
نمی دانم او را شناختی یا نه ؟
جان من فدای او!
این جوان همان مولای من و توست که به امر خدا به شکل یک چوپان وارد شهر می شود.
او از راه دوری آمده است. او از یمن به مدینه رفته و مدتی در شهر پیامبر منزل کرده است و با حمله سفیانی به مدینه از آنجا خارج شده و اکنون به مکه رسیده است.
سفیانی یکی از دشمنان امام زمان است و قیام او از علامت های ظهور معرفی شده است.
تقریبا پنج ماه قبل ، او در سوریه دست به کودتای نظامی زد و حکومت این کشور را به دست گرفت ، سپس به عراق حمله کرد و شهر کوفه را به تصرف خود درآورد و در این شهر جنایات زیادی انجام داد و تعداد زیادی از شیعیان این شهر را قتل عام کرد.
سفیانی سپاهی را به مدینه فرستاد و توانست این شهر را هم تصرف کند.
اکنون سفیانی در اندیشه تصرف شهر مکه است ؛ زیرا شنیده است امام زمان در این شهر ظهور میکند.
او دستور داده تا تعدادی از سربازانش به مکه بروند و این شهر را محاصره کنند.
اکنون شهر مکه در تصرف سپاهیان سفیانی است.
سوالی ذهن مرا به خود مشغول کرده است : امام زمان و یاران او چگونه این حلقه محاصره را خواهند شکست ؟
امروز بیستم ذی الحجه است.
من و تو الان در شهر مکه کنار کعبه هستیم . بیست روز دیگر تا ظهور باقی مانده است . امام زمان روز دهم محرم کنار کعبه ظهور میکند.
نگاه کن ! ببین که کعبه چقدر زیبا ، جلوه نمایی می کند !
آیا موافقی با هم گرد کعبه بنماییم؟
به راستی چرا مسجد الحرام این قدر خلوت است ؟!
شنیده بودم خانه خدا بسیار شلوغ است و هیچ وقت دور خانه خدا خلوت نمیشود.
چرا امروز این جا اینقدر خلوت است ؟
آیا عشق و علاقه مردم به کعبه کم شده است ؟
مکه محرم حرم امن خداست ؛ اما امروز سپاهیان سفیانی این شهر را محاصره کرده اند و به همین علت است که این شهر خلوت است.
آیا سفیانی را میشناسی ؟
آیا میخواهی کمی درباره او برایت سخن بگویم ؟
برگرفته از کتاب داستان ظهور
«کُفّ عَنِ الْغَیْبَةِ فَإِنّهَا إِدَامُ کِلابِ النّارِ».
امام حسین (ع) فرمود: «از غیبت بپرهیز، که خورش سگهاى دوزخ است».
(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۱۷ ح۲ )
«لا یَنْبَغِى لِنَفْسٍ مُؤْمِنَةٍ تَرَى مَنْ یَعْصِى اللّهَ فَلا تُنْکِرُ عَلَیْهِ».
امام حسین (ع) فرمود: «سزاوار نیست که مؤمن، گناهکارى را ببیند و او را از گناه باز ندارد».
(کنز العمّال، ج ۳ ص ۸۵ ح۵۶۱۴ )
«مَنْ حَاوَلَ اَمْراً بِمَعْصِیَةِ اللّهِ کَانَ اَفْوَتَ لِمَا یَرْجُوا وَ اَسْرَعَ لِمَا یَحْذَرُ».
امام حسین (ع) فرمود: «کسى که با نیرنگ و معصیت خدا، در پى بهدست آوردن چیزى رود، کمتر به آنچه امید دارد مىرسد، و زودتر به آنچه مىترسد، دچار مىشود».
(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲ ح۱۹ )
«خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فِیهِ لَمْ یَکُنْ فِیهِ کَثِیرُ مُسْتَمْتِعٍ: اَلْعَقْلُ، وَ الدّینُ وَ الاَدَبُ، وَ الْحَیَاءُ وَ حُسْنُ الْخُلْقِ».
امام حسین (ع) فرمود: «پنج چیز است که در هرکسى نباشد، خیر زیادى در او نیست: عقل، دین، ادب، حیا و خوشخویى».
(حیاة الامام الحسین(ع)، ج ۱ ص۱۸۱ )
«لا یَکْمُلُ الْعَقْلُ إِلا بِاتّبَاعِ الْحَقّ».
امام حسین (ع) فرمود: «عقل جز با پیروى از حق، کامل نمىشود».
(أعلام الدین، ص۲۹۸ )
منبع : پایگاه خبری رسمی بلاغ
«مَا کُنّا نَعْرِفُ الْمُنَافِقِینَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللّهِ (ص) إِلا بِبُغْضِهِمْ عَلِیّاً وَ وُلْدَهُ».
امام حسین (ع) فرمود: «ما در عهد رسول خدا (ص) منافقان را نمىشناختیم، جز در دشمنى آنها با على و اولادش».
(عیون أخبار الرّضا، ج ۲ ص ۷۲ ص۳۰۵ )
«مَنْ قَبِلَ عَطَاءَکَ، فَقَدْ اَعَانَکَ عَلَى الْکَرَمِ».
امام حسین (ع) فرمود: «آنکس که هدیه تو را بپذیرد، تو را در بزرگوارى کمک کرده است».
(بحار الانوار، ج ۶۸ ص ۳۵۷ ح۲۱ )
«اَلْبُکَاءُ مِنْ خَشْیَةِ اللّهِ نَجَاةٌ مِنَ النّارِ».
امام حسین (ع) فرمود: «گریه از ترس خدا، باعث نجات از آتش جهنّم است».
(مستدرک الوسائل، ج ۱۱ ص ۲۴۵ ح۳۵ )
«لَوْ عَقَلَ النّاسُ وَ تَصَوّرُوا الْمَوْتَ لَخَرِبَتِ الدّنیَا».
امام حسین (ع) فرمود: «اگر مردم خردمند مىشدند و مرگ را باور مىداشتند، دنیا ویران مىگشت».
(إحقاق الحق، ج ۱۱ ص۵۹۲ )
«رُبّ ذَنْبٍ اَحْسَنُ مِنَ الاِعْتِذَارِ مِنْهُ».
امام حسین (ع) فرمود: «چه بسا گناهى که نیکوتر از پوزش است».
(بحار الانوار، ج ۵۷ ص ۱۲۸ ح۱۱ )
منبع : پایگاه خبری رسمی بلاغ
«لَوْلاَ ثَلاَثَةٌ مَا وَضَعَ ابْنُ آدَمَ رَأسَهُ لِشَىْءٍ اَلْفَقْرُ وَ الْمَرَضُ وَ الْمَوتُ».
امام حسین (ع) فرمود: «اگر سه چیز نبود، آدمى سرش را در برابر هیچ چیز فرود نمى آورد؛ تنگدستى، بیمارى و مرگ».
(نزهة الناظر و تنبیه الخاطر، ص ۸۵ ح۴ )
«إِیّاک اَنْ تَکُونَ مِمّنْ یَخَافُ عَلَى الْعِبَادِ مِنْ ذُنُوبِهِمْ وَیَاْمَنُ الْعُقُوبَةَ مِنْ ذَنْبِهِ».
امام حسین (ع) فرمود: «مبادا از کسانى باشى که از گناه دیگران بیمناکند، و از کیفر گناه خود آسوده خاطرند».
(تحف العقول، ص۲۷۳ )
«مَنْ نَفّسَ کُرْبَةَ مُؤْمِنٍ فَرّجَ اللّهُ عَنْهُ کُرَبَ الدّنیَا وَ الاخِرَةِ».
امام حسین (ع) فرمود: «هرکه گرفتارى مؤمنى را برطرف کند، خداوند گرفتاریهاى دنیا و آخرتش را برطرف مىکند».
(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲۲ ح۵ )
«مَوْتٌ فِى عِزّ خَیْرٌ مِنْ حَیَاةٍ فِى ذُلّ».
امام حسین (ع) فرمود: «مرگ با عزت برتر از زندگى با ذلّت است».
(بحار الانوار، ج ۴۴ ص ۱۹۲ ح۴ )
«إِنّ الْکَریِمَ إِذَا تَکَلّمَ بِکَلاَمٍ، یَنْبَغِى اَنْ یُصَدّقَهُ بِالْفِعْلِ».
امام حسین (ع) فرمود: «بزرگوار کسى است، که گفتارش با عملش یکى باشد».
(مستدرک الوسائل، ج ۷ ص ۱۹۳ ح۶ )
منبع : پایگاه خبری رسمی بلاغ
«مَنْ سَرّهُ اَنْ یُنْسَاَ فِى اَجَلِهِ وَ یُزَادَ فِى رِزْقِهِ فَلْیَصِلْ رَحِمَهُ».
امام حسین (ع) فرمود: «کسى که دوست دارد اجلش به تأخیر افتد و روزى اش افزایش یابد، صله رحم به جا آورد».
(بحار الانوار، ج ۷۱ ص ۹۱ ح۵ )
«إِنّ اَعْمَالَ هَذِهِ الاُمّةِ مَا مِنْ صَبَاحٍ إِلا وَ تُعْرَضُ عَلَى اللّهِ عَزّوَجَلّ».
امام حسین (ع) فرمود: «همانا اعمال امّت، هر بامدادان بر خداوند عرضه می شود».
(بحار الانوار، ج ۷۰ ص ۳۵۳ ح۵۴ )
«مَنْ طَلَبَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللّهِ وَکَلَهُ اللّهُ إِلىَ النّاسِ».
امام حسین (ع) فرمود: «کسى که براى جلب رضایت مردم، موجب غضب خدا شود، خداوند او را به مردم وا مى گذارد».
(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲۶ ح۸ )
«إِنّ اَعْفَى النّاسِ مَنْ عَفَا عَنْ قُدْرَةٍ».
امام حسین (ع) فرمود: «باگذشت ترین مردم کسى است که با وجود قدرت، گذشت کند».
(بحار الانوار، ج ۷۵ ص ۱۲۱ ح۴ )
«لاَ تَقُولُوا بِاَلْسِنَتِکُمْ مَا یَنْقُصُ عَنْ قَدْرِکُمْ».
امام حسین (ع) فرمود: «چیزى که از ارزشتان بکاهد، بر زبان جارى نکنید».
(جلاء العیون، ج ۲ ص۲۰۵ )
منبع : پایگاه خبری رسمی بلاغ