چهل حدیث روزه ( بخش آخر )

امام صادق (علیه السلام)
33. اَلصَّومُ جُنَّةٌ مِن آفاتِ الدُّنیا وَحِجابٌ مِن عَذابِ الآخِرَةِ
روزه سپرى در برابر آفت هاى دنیا و پرده اى از عذاب آخرت است.

مستدرک الوسائل، ج7، ص369، ح8441

امیرالمؤمنین (علیه السلام)
34. صَومُ شَهرُ رَمَضان فَإنَّه جُنَّةٌ مِنَ العِقَاب
روزه ماه رمضان سپری است برای جلوگیری از عذاب، یعنى «روزه موجب غفران و آمرزش گناهان و معاصى انسان است»

نهج البلاغه

امیرالمؤمنین (علیه السلام)
35. صَومُ النَّفسِ إمساکُ الحَواسِ الخَمس عَن سَایِر المَآثِمِ و خُلوّ القَلب مِن جَمِیع إسبابِ الشَّر
روزه گرفتن نفس، خودداری کردن حواس پنج گانه از همه گناهان وپاک کردن دل از کلیه اسباب شر و زشتی است.

نهج البلاغه

امیرالمؤمنین (علیه السلام)
36. الصَّومُ عِبادَةٌ بَینَ العَبدِ و خَالِقه لایَطَّلِع عَلیهَا غَیرُه و کَذلِک لایُجازی عَنها غَیرُه
روزه عبادتی است بین بنده و خالقش که هیچ کس جز خدا بر او اطلاع ندارد و جز خداهم کسی جزای او را نمی دهد.

نهج البلاغه

امیرالمؤمنین (علیه السلام)
37. لَیس الصَّومُ، الإمساکُ عَنِ المَآکِل والمَشرَب، الصَّومُ الإمساکُ عَن کُلِّ مَایَکرَهُ الله
روزه فقط امساک از خوردن و خوابیدن نیست بلکه روزه امساک است ازآن چه خداوند آن را اکراه دارد.

نهج البلاغه

امیرالمؤمنین (علیه السلام)
38. رَوِّضوا أَنفُسَکُم عَلَى الأخلاقِ الحَسَنَةِ فَإِنَّ العَبدَ المُؤمِنَ یَبلُغُ بِحُسنِ خُلقِهِ دَرَجَةَ الصّائِمِ القائِمِ
خودتان را بر خوش اخلاقى تمرین و ریاضت دهید، زیرا که بنده مسلمان با خوش اخلاقى خود به درجه روزه گیر شب زنده دار مى رسد.

نهج البلاغه

امام کاظم (علیه السلام)
39. دَعوَةُ الصّائِم تُستَجَاب عِندَ إفطارِه
دعاى شخص روزه‏دار هنگام افطار مستجاب مى‏شود.

بحار الانوار ج 92 ص 255 ح 33

امیرالمومنین (علیه السلام)
40. عَلَیکُم فِی شَهر رَمضان بِکِثرةِ الدُّعاء والإستِغفار فَأمّا الدُّعا فَیَدفَعُ عَنکُم البَلاء و أمّا الإستِغفار فَتُمحَی بِهِ ذُنُوبکُم
در ماه رمضان زیاد دعا و استغفار کنید چه این که دعا، بلا و گرفتاری را از شما دور می سازد و به سبب استغفار، گناهان شما محو می شود.

وسائل ج 4، ص 223

منبع : سایت تالاب

چهل حدیث روزه ( بخش ششم )

امام صادق (علیه‎السلام)
26. لِلصَّائِم فَرحَتانِ: فَرحَةٌ عِندَ إفطارِه و فَرحَةٌ عِندَ لِقاءِ رَبِّه
 براى روزه‎دار دو سرور و شادی است:1- هنگام افطار2- هنگام لقاء پروردگار (وقت مردن و در قیامت)

وسائل الشیعه، ج 7، ص 290 ح‏6

امام صادق (علیه‎السلام)
27. مَن أفطَر یَومَاً مِن شَهرِ رَمضان خَرَجَ رَوحُ الإیمانِ مِنه
هر کس یک روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد؛ روح ایمان از او جدا مى‏شود.

من لایحضره الفقیه، ج 2، ص 73، ح 9

امام صادق (علیه السلام)
28. اَمّا العِلَّةُ فِى الصِّیامِ لِیَستَوِىَ بِهِ الغَنىُّ وَالفَقیرُ وذلِکَ لأِنَّ الغَنىَّ لَم یَکُن لِیَجِدَ مَسَّ الجُوعِ فَیَرحَمَ الفَقیرَ لاَِنَّ الغَنىُّ کُلَّما اَرادَ شَیئا قَدَرَ عَلَیهِ…
علت روزه گرفتن آن است که به سبب آن ثروتمند و فقیر برابر شوند؛ زیرا ثروتمند، گرسنگى را احساس نکرده تا به فقیر رحم کند. چرا که ثروتمند هرگاه چیزى بخواهد مى تواند فراهم کند…

من لا یحضره الفقیه، ص 73، ج 2

رسول الله (صلى الله علیه و آله)
29. اِنَّ لِلجَنَّةِ باباً یُدعى اَلرَّیّانَ لایَدخُلُ مِنهُ اِلاّ الصّائِمونَ
بهشت را درى است که ریّان نامیده مى شود از آن در، جز روزه داران وارد نشوند.

معانى الأخبار، ص 409

امیرالمومنین (علیه السلام)
30. صُومُوا تَصِحُّوا
روزه بگیرید تا صحت و سلامتی خویش را تضمین کنید.

نهج الفصاحه، ح 1854

رسول الله (صلى الله علیه و آله)
31. مَن اَشبَعَ صائماً، سَقاهُ اللّه مِن حَوضى شَربَةً لایَظمَأُ بَعدَها
هر کس روزه دارى را سیر نماید، خداوند از حوض (کوثر) من شربتى نصیب او خواهد کرد که پس از آن هرگز تشنه نشود.

دعائم الإسلام، ج1، ص269

رسول اکرم (صلى الله علیه و آله)
32. اَللّهُمَّ لَکَ صُمنا وَعلى رِزقِکَ اَفطَرنا فَتَقَبَّلهُ مِنّا ذَهَبَ الظَّماءُ وَابتَلَّتِ العُروقُ وَبَقِىَ الاَجرُ
بار خدایا براى تو روزه گرفتیم و با روزى تو افطار مى کنیم پس آن را از ما بپذیر، تشنگى رفت و رگها شاداب شد و پاداش ماند.

کافى، ج4، ص95، ح1

منبع : سایت تالاب

چهل حدیث روزه ( بخش پنجم )

رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
21. الصَّومُ فِى الحرِّ جَهاد
روزه گرفتن در گرما، جهاد است.

بحارالانوار، ج 96، ص 257

امام صادق (علیه‎السلام)
22. إذا صُمتَ فَلیَصُم سَمعَکَ و بَصَرَکَ و شَعرَکَ و جَلدَک
زمانی که روزه مى‏گیری، چشم، گوش، مو و پوست تو هم روزه‏دار باشند. «یعنى از گناهان پرهیز کند.»

کافى، ج 4، ص 87

حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)
23. مَا یَصنَع الصّائِمُ بِصِیامِه إذا لَم یَصُن لِسانَه و سَمعَه و بَصرَه و جَوارِحَه
روزه‏دارى که زبان و گوش و چشم و جوارح خود را حفظ نکرده، روزه‏ به چه کارش خواهد آمد.

بحارالانوار، ج 93، ص 295

رسول الله (صلّى الله علیه و آله)
24. مَن مَنَعَهُ الصَّوم مِن طَعامٍ یَشتَهِیهِ کَان حَقّاً عَلى الله أن یَطعَمَه مِن طَعامِ الجَنَّة و یُسقِیهِ مِن شَرابِها
کسى که روزه او را از غذاهاى مورد علاقه‏اش باز دارد، بر خداست که به او از غذاهاى بهشتى خورانده و از شراب‎هاى بهشتى بنوشاند.

بحارالانوار، ج 93، ص 331

رسول الله (صلّى الله علیه وآله)
25. طُوبَى لِمَن ظَمأ أو جَاعَ لله أولئِکَ الَّذِین یَشبَعُون یَومَ القِیامَة
خوشا بحال کسانى که براى خدا گرسنه و تشنه شده‏اند؛ اینان در روز قیامت ‏سیر مى‏شوند.

وسائل الشیعه، ج 7، ص 299، ح‏2

امام صادق (علیه‎السلام)

منبع : سایت تالاب