دلایل روایی
روایات مختلفی در مورد لزوم رجوع به فُقها در شرایط غیبت ذکر شده است که یکی از معتبرترینِ آن‌ها، روایت عمربن‌حنظله است. امام صادق در بخشی از این روایت، خطاب به عمربن‌حنظله فرموده‌اند: «...دقت کنید و کسی را که روایات [و علوم ما] را دارا است و نظر در حلال و حرام ما دارد [اهل فهم و استدلال است] و احکام اسلامی را می‌داند، او را داور قرار دهید؛ چراکه من او را حاکم قرار دادم...»*۱
در این روایت، امام، فقیهی را که دارای شرایطِ ذکر شده باشد؛ نه تنها به‌عنوان داور در امور قضایی، بلکه به‌عنوان حاکم معرفی می‌کنند. قطعاً حاکم کسی است که تمامی شئون حکومتی را دارا است. پس می‌شود به این نتیجه رسید که طبق کلام اهل بیت، مسلمانان در دوران غیبت وظیفه دارند به فقهایی که شرایط کامل را داشته باشند، مراجعه کنند و باید این افراد را به عنوان حاکم در امور قرار بدهند.*۲
1. وسائل‌الشیعه، ج۱۸، ص۹۹
2. کتابع‌البیع، امام‌خمینی، ج۲، ص۴۸۰
- مهدویت و ولایت فقیه 3 -
