سرزمین های درگیر در واقعه ظهور ( ایران )
ایران یک اردوگاه است
همان طور که می دانید، اسلام در حجاز متولد شد و برای رسیدن به رشد و تکامل بیشتر باید از آنجا خارج و در سرزمینی قرار می گرفت که از توانایی و ظرفیت لازم برای پرورش و همراهی اش برخوردار باشد.
موارد زیر فقط بخشی از استعدادها و قابلیت ایران و ساکنان آن است که لیاقت تبدیل شدن به کانون بزرگ تشیع و همراهی در بزرگترین ماموریت خاتم الاوصیاء از نسل ابراهیم و اسماعیل(ع) را فراهم می آورد:
1.پاکی از پیرایه های بت پرستی
2.روحیه متعالی فتوت و جوانمردی
3.هوشمندی، خردورزی و زیرکی مردمان
4. شجاعت و دلاوری ساکنان
5.امکانات مالی و ثروت خدادادی بالقوه
6.موقعیت ویژه ژئوپولیتیک و استراتژیک در جغرافیای جهان
7.آزمودگی و تجربه برای گذار از بن بست ها و بحران ها
8. و از همه مهم تر، ولایت پذیری و پایمردی ای که در سختی ها، درباره اهل بیت(ع) نشان داده بودند.
9.سابقه بلند فرهنگی و تمدنی
10.اعتدال خلقی و خلقی
جایگاه ایران و ایرانیان در روایات
از زمان رسول خدا(ص) تا زمان سایر ائمه(ع) بارها ایرانیان مورد مدح این اولیای خدا قرار گرفته اند. برای مثال:
پیامبر(ص) فرمودند: اگر ایمان در آسمان آویزان باشد، مردانی از فارس بدان می رسند.
امام باقر(ع) فرمودند: اصحاب حضرت مهدی سیصد و سیزده نفرند و از فرزندان عجمند.(1)
و در روایت دیگری رسول خدا(ص) به صراحت معنای عجم را معرفی می فرمایند:
نزد رسول الله نشسته بودیم که سوره جمعه نازل شد و هنگامی که این آیه (و آخرین منهم لما یلحقوا بهم) نازل شد، پرسیدند: آنها چه کسانی هستند؟ در حالی که سلمان نزد ما بود، رسول خدا(ص) دستشان را بر سلمان گذاشتند و فرمودند: اگر ایمان در ثریا باشد، مردانی از این قوم به آن خواهند رسید.(2)
علاوه بر این، آیات 198-203 سوره شعراء و کلام امام صادق(ع) نیز در همین مورد است:
« اگر ما آن را(قرآن را) بر بعضی از عجم(غیر عرب)ها نازل می کردیم و او آن را بر ایشان می خواند، به آن ایمان نمی آوردند».
امام صادق فرمودند: اگر قرآن بر عجم نازل می شد، اعراب بر آن ایمان نمی آوردند و این قرآن بر اعراب نازل گشت و عجم ها ایمان آوردند.(3)
روزی پیامبر خدا(ص) برای سلمان از ائمه خاندانش سخن می گفتند، وقتی به نام حضرت مهدی(ع) رسیدند، سلمان برای شناخت و دیدار او بی تابی کرد. رسول خدا(ص) به او فرمودند: تو ای سلمان و امثال تو و هر کس که او را با حقیقت ایمان دوست بدارد، او را درک خواهد کرد.
سلمان گوید: خدا را شکر کردم و سپس عرض کردم یا رسول الله آیا من تا زمان آنها زنده خواهم بود؟ فرمود: ای سلمان این آیه را بخوان «پس آنگاه که وعده نخستین آن دو (فساد) فرا رسد، بندگانی از خود را که جنگاورانی نیرومندند، بر شما برانگیزم تا (برای تعقیب شما) داخل خانه ها را جست و جو کنند و این وعده انجام شدنی است.»(4)
احادیث فروانی بشارت دهنده ی آمدن جماعتی از مشرق زمین، از سرزمین «فارس» اند که قبل از ظهور امام مهدی(عج) در آخرالزمان برای سرکوبی فتنه گران بنی اسرائیل به پا خاسته، آنها را سرکوب کرده و زمینه ها را برای حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) فراهم می کنند.
رسول خدا(ص) فرمودند: جماعتی از مشرق زمین قیام می کنند و زمینه را برای حکومت مهدی(عج) فراهم می آورند.(5)
امام محمد باقر(ع) نیز در روایتی به این نکته اشاره می فرمایند:
گویا میبینم که مردمی در شرق قیام کرده اند حق را طلب می کنند ولی به آنها نمی دهند پس از مدتی دوباره حق را طلب می کنند و این بار نیز به انها نمی دهند، وقتی مردم این اوضاع را می بینند شمشیرهایشان را بر شانه ها می نهند، پس تسلیم خواسته انها شده، اما این بار مردم نمی پذیرند و قیام می کنند و ان را جز به صاحب شما تحویل نمی دهند. کشته های آنها شهید هستند. اما اگر من شخصاً آن زمان را درک کنم خود را برای صاحب این امر نگاه می دارم.(6)
پی نوشت:
1. بحار الانوار، ج52، ص369
2. سفینة البحار، ج6،ص165، چاپ جدید7جلدی
3. تفسیر نور الثقلین، ج4، ص65
4. تفسیر البرهان، 8096/320/7؛ بحارالانوار، 9/9/15
5. سنن ابن ماجه، ج2، 4088
6. کتاب الغیبة، ص145
منبع: دانشستان سرزمین های درگیر در واقعه شریف ظهور، به کوشش اسماعیل شفیعی سروستانی - موسسه فرهنگی موعود